ὑποσπάω: Difference between revisions
(6_13b) |
(Bailly1_5) |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ὑποσπάω''': μέλλ. -άσω, [[λαμβάνω]], ἀφαιρῶ τι [[ὑποκάτωθεν]], θύρας ἀφαιρεῖν, καὶ στρώμαθ’ ὑποσπᾶν Δημ. 762. 4· [[ὥσπερ]] οἱ τὰ σκολύθρια τῶν μελλόντων καθιζήσεσθαι ὑποσπῶντες χαίρουσι καὶ γελῶσιν [[ἐπειδὰν]] ἴδωσιν ὕπτιον ἀνατετραμμένον, καθὼς οἱ τὰ σκαμνία τῶν μελλόντων νὰ καθίσωσιν ἀφαιροῦντες κρυφίως [[ὑποκάτωθεν]] αὐτῶν χαίρουσι καὶ γελῶσιν [[ὅταν]] ἴδωσιν ἀνατετραμμένον, Πλάτ. Εὐθύδημ. 278C· ὁ τὸν κίονα ὑποσπάσας, ἀφελὼν [[ὑποκάτωθεν]], Ἀριστ. Φυσ. 8. 4, 19· ἐκ τῶν ποδῶν εἰς τὴν ὁδὸν ὑποσπάσας ἐκτείνει, ἐκ τῶν ποδῶν ὑφελκύσας εἰς τὴν ὁδὸν τὸν ἐξαπλώνει, Λουκ. Ὄνος 44, πρβλ. Πλούτ. 2. 535F· ποίμνης νεογνὸν θρέμμ’ ὑποσπάσας, λαβὼν αὐτὸ [[ὑποκάτωθεν]] τῆς μητρὸς [[αὐτοῦ]], Εὐρ. Ἠλ. 495. 2) ἀποσπῶ κρυφίως, ὑπέσπασε φυγῇ [[πόδα]], ἀπέσυρε τὸν [[πόδα]] του κρυφίως, ἀνεχώρησε [[λάθρα]], ὁ αὐτ. ἐν Βάκχ. 436. ― Μέσ., ὑποσπάσασθαι ἐν Ξενοφ. Ἱππ. 7, 8, σημαίνει πιθανῶς τὸ ἀποσύρειν [[κάτωθεν]] τὰ κράσπεδα τῆς ἐσθῆτος, ἐπὶ ἱππέως [[μετὰ]] τὴν ἐπὶ τοῦ ἵππου ἀνάβασιν. ― Παθητ., ἀποσύρομαι, Ἀριστ. π. Ὕπνου καὶ Ἐγρηγ. 3, 23· πρβλ. [[ὑποπλάσσομαι]]. | |lstext='''ὑποσπάω''': μέλλ. -άσω, [[λαμβάνω]], ἀφαιρῶ τι [[ὑποκάτωθεν]], θύρας ἀφαιρεῖν, καὶ στρώμαθ’ ὑποσπᾶν Δημ. 762. 4· [[ὥσπερ]] οἱ τὰ σκολύθρια τῶν μελλόντων καθιζήσεσθαι ὑποσπῶντες χαίρουσι καὶ γελῶσιν [[ἐπειδὰν]] ἴδωσιν ὕπτιον ἀνατετραμμένον, καθὼς οἱ τὰ σκαμνία τῶν μελλόντων νὰ καθίσωσιν ἀφαιροῦντες κρυφίως [[ὑποκάτωθεν]] αὐτῶν χαίρουσι καὶ γελῶσιν [[ὅταν]] ἴδωσιν ἀνατετραμμένον, Πλάτ. Εὐθύδημ. 278C· ὁ τὸν κίονα ὑποσπάσας, ἀφελὼν [[ὑποκάτωθεν]], Ἀριστ. Φυσ. 8. 4, 19· ἐκ τῶν ποδῶν εἰς τὴν ὁδὸν ὑποσπάσας ἐκτείνει, ἐκ τῶν ποδῶν ὑφελκύσας εἰς τὴν ὁδὸν τὸν ἐξαπλώνει, Λουκ. Ὄνος 44, πρβλ. Πλούτ. 2. 535F· ποίμνης νεογνὸν θρέμμ’ ὑποσπάσας, λαβὼν αὐτὸ [[ὑποκάτωθεν]] τῆς μητρὸς [[αὐτοῦ]], Εὐρ. Ἠλ. 495. 2) ἀποσπῶ κρυφίως, ὑπέσπασε φυγῇ [[πόδα]], ἀπέσυρε τὸν [[πόδα]] του κρυφίως, ἀνεχώρησε [[λάθρα]], ὁ αὐτ. ἐν Βάκχ. 436. ― Μέσ., ὑποσπάσασθαι ἐν Ξενοφ. Ἱππ. 7, 8, σημαίνει πιθανῶς τὸ ἀποσύρειν [[κάτωθεν]] τὰ κράσπεδα τῆς ἐσθῆτος, ἐπὶ ἱππέως [[μετὰ]] τὴν ἐπὶ τοῦ ἵππου ἀνάβασιν. ― Παθητ., ἀποσύρομαι, Ἀριστ. π. Ὕπνου καὶ Ἐγρηγ. 3, 23· πρβλ. [[ὑποπλάσσομαι]]. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=-ῶ :<br /><i>pf.</i> ὑπέσπακα;<br />tirer par en bas : τινα [[ἐκ]] [[τῶν]] ποδῶν LUC qqn par les pieds.<br />'''Étymologie:''' [[ὑπό]], [[σπάω]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 20:11, 9 August 2017
English (LSJ)
A draw away from under, στρώματα D.24.197; τὰ σκολύθριά τινων ὑ. Pl.Euthd.278b; τὸν κίονα Arist.Ph.255b25; ὑ. τινὰ ἐκ τῶν ποδῶν, i. e. trip him up, Luc.Asin.44, cf. Plu.2.535f. 2 draw off, τὴν ὑποστάθμην Protagorid.4; τὸ πῦρ Dsc.1.30; ὑ. τῆς ποσότητος τοῦ γάλακτος reduce the baby's ration of milk, Sor.1.116. II metaph., withdraw secretly. filch away, ποίμνης νεογνὸν θρέμμ' ὑποσπάσας E.El.495; ὑπέσπασεν φυγῇ πόδα withdrew his foot secretly, stole away, Id.Ba.436:—Med. ὑποσπάσασθαι in X.Eq.7.8 is (prob.) to draw one's skirts from under one, of a horseman after mounting:—Pass., to be withdrawn, Arist.Somn.Vig.457b24. 2 εἰπεῖν ὑ. refuse to say, Phld.Lib.p.23 O.
Greek (Liddell-Scott)
ὑποσπάω: μέλλ. -άσω, λαμβάνω, ἀφαιρῶ τι ὑποκάτωθεν, θύρας ἀφαιρεῖν, καὶ στρώμαθ’ ὑποσπᾶν Δημ. 762. 4· ὥσπερ οἱ τὰ σκολύθρια τῶν μελλόντων καθιζήσεσθαι ὑποσπῶντες χαίρουσι καὶ γελῶσιν ἐπειδὰν ἴδωσιν ὕπτιον ἀνατετραμμένον, καθὼς οἱ τὰ σκαμνία τῶν μελλόντων νὰ καθίσωσιν ἀφαιροῦντες κρυφίως ὑποκάτωθεν αὐτῶν χαίρουσι καὶ γελῶσιν ὅταν ἴδωσιν ἀνατετραμμένον, Πλάτ. Εὐθύδημ. 278C· ὁ τὸν κίονα ὑποσπάσας, ἀφελὼν ὑποκάτωθεν, Ἀριστ. Φυσ. 8. 4, 19· ἐκ τῶν ποδῶν εἰς τὴν ὁδὸν ὑποσπάσας ἐκτείνει, ἐκ τῶν ποδῶν ὑφελκύσας εἰς τὴν ὁδὸν τὸν ἐξαπλώνει, Λουκ. Ὄνος 44, πρβλ. Πλούτ. 2. 535F· ποίμνης νεογνὸν θρέμμ’ ὑποσπάσας, λαβὼν αὐτὸ ὑποκάτωθεν τῆς μητρὸς αὐτοῦ, Εὐρ. Ἠλ. 495. 2) ἀποσπῶ κρυφίως, ὑπέσπασε φυγῇ πόδα, ἀπέσυρε τὸν πόδα του κρυφίως, ἀνεχώρησε λάθρα, ὁ αὐτ. ἐν Βάκχ. 436. ― Μέσ., ὑποσπάσασθαι ἐν Ξενοφ. Ἱππ. 7, 8, σημαίνει πιθανῶς τὸ ἀποσύρειν κάτωθεν τὰ κράσπεδα τῆς ἐσθῆτος, ἐπὶ ἱππέως μετὰ τὴν ἐπὶ τοῦ ἵππου ἀνάβασιν. ― Παθητ., ἀποσύρομαι, Ἀριστ. π. Ὕπνου καὶ Ἐγρηγ. 3, 23· πρβλ. ὑποπλάσσομαι.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
pf. ὑπέσπακα;
tirer par en bas : τινα ἐκ τῶν ποδῶν LUC qqn par les pieds.
Étymologie: ὑπό, σπάω.
