ὑπερανίσταμαι: Difference between revisions
Ἰσχυρότερον δέ γ' οὐδέν ἐστι τοῦ λόγου → Oratione nulla vis superior → Nichts ist gewiss gewaltiger als die Vernunft | Nichts ist gewiss gewalt'ger als der Rede Kraft
(6_20) |
(Bailly1_5) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ὑπερανίσταμαι''': Παθ., μετ’ ἀορ. β΄ καὶ πρκμ. ἐνεργ., ἵσταμαι [[ὄρθιος]] ἢ [[προεξέχω]] [[ὑπεράνω]] τινός, [[μετὰ]] γεν., Διον. Ἁλ. 1. 15., 9. 68· ἀπολ., ὁ αὐτ. 3. 68. Λουκ. Ἰκαρομ. 12· - μεταφορ., τὸ τῆς γνώμης ὑπερανεστηκός, [[ἐξέγερσις]], [[ἔπαρσις]], Φιλόστρ. 730· ταὧς ὑπερανεστηκώς, πεφυσημένος, [[ἀλαζονικός]], ὁ αὐτ. 724. 2) [[ὑπερέχω]], ὑπερτερῶ, Ἐκκλ. - Καθ’ Ἡσύχ.: «ὑπερανέστηκεν· ὑπερβέβηκεν, ἐκ τοῦ ὑπέρ, [[ἤτοι]] ὑψηλότερον». | |lstext='''ὑπερανίσταμαι''': Παθ., μετ’ ἀορ. β΄ καὶ πρκμ. ἐνεργ., ἵσταμαι [[ὄρθιος]] ἢ [[προεξέχω]] [[ὑπεράνω]] τινός, [[μετὰ]] γεν., Διον. Ἁλ. 1. 15., 9. 68· ἀπολ., ὁ αὐτ. 3. 68. Λουκ. Ἰκαρομ. 12· - μεταφορ., τὸ τῆς γνώμης ὑπερανεστηκός, [[ἐξέγερσις]], [[ἔπαρσις]], Φιλόστρ. 730· ταὧς ὑπερανεστηκώς, πεφυσημένος, [[ἀλαζονικός]], ὁ αὐτ. 724. 2) [[ὑπερέχω]], ὑπερτερῶ, Ἐκκλ. - Καθ’ Ἡσύχ.: «ὑπερανέστηκεν· ὑπερβέβηκεν, ἐκ τοῦ ὑπέρ, [[ἤτοι]] ὑψηλότερον». | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=<i>seul. ao.2</i> ὑπερανέστην <i>et pf.</i> ὑπερανέστηκα;<br />s’élever au-dessus, dominer.<br />'''Étymologie:''' [[ὑπέρ]], ἀνίσταμαι. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 20:12, 9 August 2017
English (LSJ)
Pass., with aor. 2 and pf. Act.,
A stand up or project over, c. gen., D.H.1.15, 9.68: abs., Id.3.68, Luc.Icar.12: metaph., ταὧς ὑπερανεστηκώς strutting, conceited, Philostr.Her.15.
German (Pape)
[Seite 1190] (s. ἵστημι), med. mit den intrans. tempp. des act., darüber stehen u. hervorragen; ὑψηλὰ καὶ ὑπερανεστηκότα, Luc. Icar. 12; über Etwas, τινός, D. Hal. 9, 68.
Greek (Liddell-Scott)
ὑπερανίσταμαι: Παθ., μετ’ ἀορ. β΄ καὶ πρκμ. ἐνεργ., ἵσταμαι ὄρθιος ἢ προεξέχω ὑπεράνω τινός, μετὰ γεν., Διον. Ἁλ. 1. 15., 9. 68· ἀπολ., ὁ αὐτ. 3. 68. Λουκ. Ἰκαρομ. 12· - μεταφορ., τὸ τῆς γνώμης ὑπερανεστηκός, ἐξέγερσις, ἔπαρσις, Φιλόστρ. 730· ταὧς ὑπερανεστηκώς, πεφυσημένος, ἀλαζονικός, ὁ αὐτ. 724. 2) ὑπερέχω, ὑπερτερῶ, Ἐκκλ. - Καθ’ Ἡσύχ.: «ὑπερανέστηκεν· ὑπερβέβηκεν, ἐκ τοῦ ὑπέρ, ἤτοι ὑψηλότερον».
French (Bailly abrégé)
seul. ao.2 ὑπερανέστην et pf. ὑπερανέστηκα;
s’élever au-dessus, dominer.
Étymologie: ὑπέρ, ἀνίσταμαι.
