|
|
| Line 4: |
Line 4: |
| {{Autenrieth | | {{Autenrieth |
| |auten=[[allotted]] [[share]], or [[portion]], [[lot]], [[term]] of [[life]], [[destiny]]; prov. ἐν καρὸς αἴσῃ (cf. Att. ἐν οὐδενὸς μέρει); κατ' αι<<><>>σαν, ‘as [[much]] as [[was]] my [[due]],’ οὐδ' [[ὑπὲρ]] αἶσαν, Il. 6.333; [[ὑπὲρ]] Διὸς αἶσαν, Il. 17.321; ὁμῇ [[πεπρωμένος]] αἴσῃ, Il. 15.209. | | |auten=[[allotted]] [[share]], or [[portion]], [[lot]], [[term]] of [[life]], [[destiny]]; prov. ἐν καρὸς αἴσῃ (cf. Att. ἐν οὐδενὸς μέρει); κατ' αι<<><>>σαν, ‘as [[much]] as [[was]] my [[due]],’ οὐδ' [[ὑπὲρ]] αἶσαν, Il. 6.333; [[ὑπὲρ]] Διὸς αἶσαν, Il. 17.321; ὁμῇ [[πεπρωμένος]] αἴσῃ, Il. 15.209. |
| }}
| |
| {{Slater
| |
| |sltr=[[αἶσα]] (αἴσας, -ᾳ, -αν.) <br /> <b>a</b> lit., [[share]], [[portion]] “[[ἵνα]] οἱ χθονὸς αἶσαν [[αὐτίκα]] συντελέθειν ἔννομον δωρήσεται” (P. 9.56) <br /> <b>b</b> met., [[lot]], [[fortune]], [[destiny]] θεὸς [[τῶνδε]] κείνων τε κλυτὰν αἶσαν παρέχοι φιλέων (O. 6.102) αἰεὶ δὲ τοιαύταν Ἀμένα παρ' [[ὕδωρ]] αἶσαν ἀστοῖς καὶ βασιλεῦσιν διακρίνειν ἔτυμον λόγον ἀνθρώπων (P. 1.68) γνόντα τὸ πὰρ ποδός, οἵας εἰμὲν αἴσας (P. 3.60) [[τῶν]] γὰρ ἀνὰ πόλιν εὑρίσκων τὰ μέσα μακροτέρῳ ὄλβῳ τεθαλότα, μέμφομ' αἶσαν τυραννίδων (P. 11.53) [[ἐπεί]] [[σφιν]] Αἰακίδαι [[ἔπορον]] ἔξοχον αἶσαν ἀρετὰς ἀποδεικνύμενοι μεγάλας (N. 6.47) γαρύσομαι τοῦδ' ἀνδρὸς ἐν τιμαῖσιν ἀγακλέα τὰν Ἀσωποδώρου πατρὸς αἶσαν (I. 1.34) χρὴ δ' ἄνδρα τοκεῦσιν φέρειν βαθύδοξον αἶσαν (Pae. 2.58) ὀλβίᾳ δ ἅπαντες αἴσᾳ λυσίπονον τελετάν (ὄλβιοι λυσιπόνων τελετᾶν coni. Wil.) fr. 131a, ad Θρ. . ][[τοι]] πρόιδ[ο]ν αἶσαν α[ fr. 140a. 49 (23).<br /> <b>c</b> [[will]], [[ordinance]] of a [[god]]. Διὸς αἴσᾳ Πύρρα [[Δευκαλίων]] τε Παρνασσοῦ καταβάντε δόμον ἔθεντο πρῶτον (O. 9.42) ἀγορὰν [[οὐκ]] ἐλεγχέεσσιν Ἀριστοκλείδας τεὰν ἐμίανε κατ' αἶσαν sc. of the [[Muse]] (N. 3.16) ταύταν μεθέπων [[Διόθεν]] αἶσαν (N. 6.13) σὺν [[θεῶν]] δέ νιν αἴσᾳ Δωριεὺς ἐλθὼν στρατὸς ἐκτίσσατο (I. 9.1) <br /> <b>d</b> κατ' αἶσαν, [[befittingly]] βασιλευομέναν οὐ καταἶσαν τιμάν (P. 4.107) καὶ ζώων [[ἔτι]] νεαρὸν κατ' αἶσαν υἱὸν ἴδῃ τυχόντα στεφάνων Πυθίων (P. 10.26) <br /> <b>e</b> παρ' αἶσαν, [[immoderately]] παρ' αἶσαν ἐξερεθίζων (P. 8.13) <br /> <b>f</b> frag. ]ιαν αἶσαν[ Πα. 13b. 8.
| |
| }}
| |
| {{Slater
| |
| |sltr=[[αἶσα]] (αἴσας, -ᾳ, -αν.) <br /> <b>a</b> lit., [[share]], [[portion]] “[[ἵνα]] οἱ χθονὸς αἶσαν [[αὐτίκα]] συντελέθειν ἔννομον δωρήσεται” (P. 9.56) <br /> <b>b</b> met., [[lot]], [[fortune]], [[destiny]] θεὸς [[τῶνδε]] κείνων τε κλυτὰν αἶσαν παρέχοι φιλέων (O. 6.102) αἰεὶ δὲ τοιαύταν Ἀμένα παρ' [[ὕδωρ]] αἶσαν ἀστοῖς καὶ βασιλεῦσιν διακρίνειν ἔτυμον λόγον ἀνθρώπων (P. 1.68) γνόντα τὸ πὰρ ποδός, οἵας εἰμὲν αἴσας (P. 3.60) [[τῶν]] γὰρ ἀνὰ πόλιν εὑρίσκων τὰ μέσα μακροτέρῳ ὄλβῳ τεθαλότα, μέμφομ' αἶσαν τυραννίδων (P. 11.53) [[ἐπεί]] [[σφιν]] Αἰακίδαι [[ἔπορον]] ἔξοχον αἶσαν ἀρετὰς ἀποδεικνύμενοι μεγάλας (N. 6.47) γαρύσομαι τοῦδ' ἀνδρὸς ἐν τιμαῖσιν ἀγακλέα τὰν Ἀσωποδώρου πατρὸς αἶσαν (I. 1.34) χρὴ δ' ἄνδρα τοκεῦσιν φέρειν βαθύδοξον αἶσαν (Pae. 2.58) ὀλβίᾳ δ ἅπαντες αἴσᾳ λυσίπονον τελετάν (ὄλβιοι λυσιπόνων τελετᾶν coni. Wil.) fr. 131a, ad Θρ. . ][[τοι]] πρόιδ[ο]ν αἶσαν α[ fr. 140a. 49 (23).<br /> <b>c</b> [[will]], [[ordinance]] of a [[god]]. Διὸς αἴσᾳ Πύρρα [[Δευκαλίων]] τε Παρνασσοῦ καταβάντε δόμον ἔθεντο πρῶτον (O. 9.42) ἀγορὰν [[οὐκ]] ἐλεγχέεσσιν Ἀριστοκλείδας τεὰν ἐμίανε κατ' αἶσαν sc. of the [[Muse]] (N. 3.16) ταύταν μεθέπων [[Διόθεν]] αἶσαν (N. 6.13) σὺν [[θεῶν]] δέ νιν αἴσᾳ Δωριεὺς ἐλθὼν στρατὸς ἐκτίσσατο (I. 9.1) <br /> <b>d</b> κατ' αἶσαν, [[befittingly]] βασιλευομέναν οὐ καταἶσαν τιμάν (P. 4.107) καὶ ζώων [[ἔτι]] νεαρὸν κατ' αἶσαν υἱὸν ἴδῃ τυχόντα στεφάνων Πυθίων (P. 10.26) <br /> <b>e</b> παρ' αἶσαν, [[immoderately]] παρ' αἶσαν ἐξερεθίζων (P. 8.13) <br /> <b>f</b> frag. ]ιαν αἶσαν[ Πα. 13b. 8.
| |
| }} | | }} |
Revision as of 14:10, 17 August 2017
French (Bailly abrégé)
ης (ἡ) :
1 décision, arrêt, volonté d’un dieu ; loi, règle, convenance : κατ’ αἶσαν IL, ἐν αἴσᾳ dor. ESCHL comme il convient, selon la loi du destin, selon la loi ; ὑπὲρ αἶσαν IL en dépit du destin;
2 lot que le destin assigne à chacun, lot, destinée ; particul. durée de la vie assignée à chacun;
3 lot, part en gén. ; ἐν καρὸς αἴσῃ IL à l’égal d’un fétu;
4 le Destin, la Destinée personnifiée.
Étymologie: p.-ê. apparenté à ἶσος, « la part égale » que le destin assigne à chaque homme.
English (Autenrieth)
allotted share, or portion, lot, term of life, destiny; prov. ἐν καρὸς αἴσῃ (cf. Att. ἐν οὐδενὸς μέρει); κατ' αι<<><>>σαν, ‘as much as was my due,’ οὐδ' ὑπὲρ αἶσαν, Il. 6.333; ὑπὲρ Διὸς αἶσαν, Il. 17.321; ὁμῇ πεπρωμένος αἴσῃ, Il. 15.209.
