θεμιστός: Difference between revisions
From LSJ
(21) |
m (Text replacement - "{{Slater\n(.*?)\n}}" to "") |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ή, όν :<br /><i>c.</i> [[θεμιτός]].<br />'''Étymologie:''' adj. verb. de [[θεμίζω]]. | |btext=ή, όν :<br /><i>c.</i> [[θεμιτός]].<br />'''Étymologie:''' adj. verb. de [[θεμίζω]]. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 14:13, 17 August 2017
English (LSJ)
ή, όν,= θεμιτός, A.Th.694 (lyr.). Adv.-τῶς cj. in Id.Ch. 645(lyr.). II oracular, ὕμνοι Pi.Fr.192; cf. θέμις 111.1.
German (Pape)
[Seite 1194] eigtl. nach altem Brauch erlaubt, gesetzmäßig, durch Gesetz u. Sitte gestattet; Pind. frg. 204; αἵματος οὐ θεμιστοῦ Aesch. Spt. 678; adv., Διὸς σέβας παρεκβάντες οὐ θεμιστῶς Ch. 635. Vgl. θεμιτός.
Greek (Liddell-Scott)
θεμιστός: -ή, -όν, = θεμιτός, Ἀρχίλ. 79 (κατὰ Bgk.), Αἰσχύλ. Θήβ. 694. - Ἐπίρρ. -τῶς, ὁ αὐτ. Χο. 645. ΙΙ. μαντικός, ὕμνοι Πίνδ. Ἀποσπ. 204˙ πρβλ. θέμις ΙΙ. 1.
