ἑνωτικός: Difference between revisions
μεριμνᾷς καὶ τυρβάζῃ περὶ πολλά → you are worried and bothered about so many things, thou art careful and troubled about many things, you are worried and upset about many things
(Bailly1_2) |
(big3_15) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ή, όν :<br />propre à unir.<br />'''Étymologie:''' ἑνόω. | |btext=ή, όν :<br />propre à unir.<br />'''Étymologie:''' ἑνόω. | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=-ή, -όν<br /><b class="num">I</b> <b class="num">1</b>[[unificador]], [[que procura la unión o tiene la virtud de unir]] ref. abstr. φιλίαν τε καὶ νεῖκος· ὧν ἡ μέν ἐστιν ἑ. τὸ δὲ διαιρετικόν Plu.2.878a (= Emp.A 33), συστατικὴ [[γάρ]] ἐστι καὶ ἑ. τῶν πολλῶν (ἡ μουσική) Pythag. en Theo Sm.12.21, πνεῦμα Ph.1.31, μεσότης ἡ ἑ. καὶ συνάγουσα τὰ διεστῶτα Iul.<i>Or</i>.11.138d, cf. <i>Theol.Ar</i>.16, (ψυχή) [[ἀμερής]] ἐστι καὶ ἑ. Olymp.<i>in Grg</i>.13.2, δυνάμεις Procl.<i>in Ti</i>.2.198.30, cf. Eus.<i>PE</i> 7.10.9, ἑ. τῶν ἄλλων πάντων τὸ ἕν Dam.<i>Pr</i>.47, πᾶν ἀγαθὸν ἑ. ἐστι τῶν μετεχόντων [[αὐτοῦ]] Procl.<i>Inst</i>.13, ἡ θεία [[διοίκησις]] Didym.<i>Gen</i>.128.13, op. [[διακριτικός]] Simp.<i>in Cat</i>.327.30<br /><b class="num">•</b>c. gen. y πρός c. ac. (νοῦς) ἑνωτικώτερον ἀνθρώπων πρὸς τοὺς θεούς <i>Corp.Herm</i>.10.23<br /><b class="num">•</b>ref. pers. o sus cualidades [[que une]], [[que tiene capacidad de congregar, de aunar]] εὔνοια Ph.2.219, [[ἄνθρωπος]] συνοχεὺς καὶ ἑ. Horap.2.116<br /><b class="num">•</b>neutr. subst. τὸ πρὸς τὰ ἄλλα ἑνωτικὸν ... τοῦ ὕδατος <i>Corp.Herm.Fr</i>.26.16.<br /><b class="num">2</b> mús. [[que da unidad]], [[que armoniza]], [[armonioso]] τῶν δὲ ὁμοφώνων (φθόγγων) ἑνωτικώτατον ... τὸ διὰ πασῶν Ptol.<i>Harm</i>.15.26, c. gen. τῶν δὲ τοιούτων ἑνωτικαί πως αἱ ἁρμονίαι <i>Theol.Ar</i>.50.<br /><b class="num">II</b> subst. τὸ ἑ. [[Henotikón]] o [[Henótico]] n. del edicto de unificación promulgado por el emperador Zenón (438 d.C.) para evitar la disgregación de las iglesias y que apelaba a un acuerdo sobre la naturaleza única de las personas de la Trinidad, Euagr.Schol.<i>HE</i> 3.12, 13<br /><b class="num">•</b>tb. en plu. τὰ ἑνωτικά Ζήνωνος Euagr.Schol.<i>HE</i> 3.30. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 12:04, 21 August 2017
English (LSJ)
ή, όν, (ἑνόω)
A serving to unite or unify, δύναμις Ph.1.31; εὔνοια Id.2.219, cf. Plu.2.428a; τινῶν Procl.Inst.13,al., Dam.Pr.47. Adv. -κῶς EM54.10.
German (Pape)
[Seite 861] vereinigend, Sp., wie Plut. de def. orac. 33 adv. Colot. 10.
Greek (Liddell-Scott)
ἑνωτικός: -ή, -όν, (ἑνόω), ὁ συντελῶν πρὸς ἕνωσιν, Πλούτ. 2. 428Α, 878Α. ‒ Ἐπίρρ. ἑνωτικῶς Ἐτυμ. Μ. σ. 54, 9.
French (Bailly abrégé)
ή, όν :
propre à unir.
Étymologie: ἑνόω.
Spanish (DGE)
-ή, -όν
I 1unificador, que procura la unión o tiene la virtud de unir ref. abstr. φιλίαν τε καὶ νεῖκος· ὧν ἡ μέν ἐστιν ἑ. τὸ δὲ διαιρετικόν Plu.2.878a (= Emp.A 33), συστατικὴ γάρ ἐστι καὶ ἑ. τῶν πολλῶν (ἡ μουσική) Pythag. en Theo Sm.12.21, πνεῦμα Ph.1.31, μεσότης ἡ ἑ. καὶ συνάγουσα τὰ διεστῶτα Iul.Or.11.138d, cf. Theol.Ar.16, (ψυχή) ἀμερής ἐστι καὶ ἑ. Olymp.in Grg.13.2, δυνάμεις Procl.in Ti.2.198.30, cf. Eus.PE 7.10.9, ἑ. τῶν ἄλλων πάντων τὸ ἕν Dam.Pr.47, πᾶν ἀγαθὸν ἑ. ἐστι τῶν μετεχόντων αὐτοῦ Procl.Inst.13, ἡ θεία διοίκησις Didym.Gen.128.13, op. διακριτικός Simp.in Cat.327.30
•c. gen. y πρός c. ac. (νοῦς) ἑνωτικώτερον ἀνθρώπων πρὸς τοὺς θεούς Corp.Herm.10.23
•ref. pers. o sus cualidades que une, que tiene capacidad de congregar, de aunar εὔνοια Ph.2.219, ἄνθρωπος συνοχεὺς καὶ ἑ. Horap.2.116
•neutr. subst. τὸ πρὸς τὰ ἄλλα ἑνωτικὸν ... τοῦ ὕδατος Corp.Herm.Fr.26.16.
2 mús. que da unidad, que armoniza, armonioso τῶν δὲ ὁμοφώνων (φθόγγων) ἑνωτικώτατον ... τὸ διὰ πασῶν Ptol.Harm.15.26, c. gen. τῶν δὲ τοιούτων ἑνωτικαί πως αἱ ἁρμονίαι Theol.Ar.50.
II subst. τὸ ἑ. Henotikón o Henótico n. del edicto de unificación promulgado por el emperador Zenón (438 d.C.) para evitar la disgregación de las iglesias y que apelaba a un acuerdo sobre la naturaleza única de las personas de la Trinidad, Euagr.Schol.HE 3.12, 13
•tb. en plu. τὰ ἑνωτικά Ζήνωνος Euagr.Schol.HE 3.30.
