Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

ἀσχάλλω: Difference between revisions

From LSJ

Οὔτ' ἐν φθιμένοις οὔτ' ἐν ζωοῖσιν ἀριθμουμένη, χωρὶς δή τινα τῶνδ' ἔχουσα μοῖραν → Neither among the dead nor the living do I count myself, having a lot apart from these

Euripides, Suppliants, 968
(Autenrieth)
(big3_7)
Line 7: Line 7:
{{Autenrieth
{{Autenrieth
|auten=be [[impatient]], vexed, [[fret]]; [[with]] causal gen. (Od. 19.159, 534), [[also]] [[with]] [[part]]., Od. 1.304, Od. 2.193 ; γέροντα μαγις [[ἔχον]] ἀσχαλόωντό, ‘[[beside]] [[himself]]’ [[with]] [[grief]], Il. 22.412.
|auten=be [[impatient]], vexed, [[fret]]; [[with]] causal gen. (Od. 19.159, 534), [[also]] [[with]] [[part]]., Od. 1.304, Od. 2.193 ; γέροντα μαγις [[ἔχον]] ἀσχαλόωντό, ‘[[beside]] [[himself]]’ [[with]] [[grief]], Il. 22.412.
}}
{{DGE
|dgtxt=<b class="num">• Morfología:</b> gener. en pres. o impf. excepto fut. ἀσχαλεῖ A.<i>Pr</i>.764, cf. tb. [[ἀσχαλάω]]<br />[[estar enfadado, irritado o afligido por]] c. part. pred. θωὴν ... ἥν κ' ἐνὶ θυμῷ τίνων ἀσχάλλῃς <i>Od</i>.2.193, μοῦνος ἐὼν ἤσχαλλε ref. a Éaco, Hes.<i>Fr</i>.205.3, ἀσχάλλει πεσών E.<i>Fr</i>.285.10, [[ἀνάγκη]] τοὺς Ἀργείους θεωροῦντας τὸ γινόμενον ἀσχάλλειν Plb.2.64.3, c. gen. abs. μηδὲν [[ἄγαν]] ἄσχαλλε ταρασσομένων πολιητέων no te aflijas demasiado porque los ciudadanos estén alborotados</i> Thgn.219, c. dat. instrum. γαμεῖ γάμον τοιοῦτον ᾧ ποτ' ἀσχαλεῖ A.<i>Pr</i>.764, ἀσχάλλων τῇ τραχύτητι X.<i>Eq</i>.10.6, τοῖς ὑποκειμένοις ἀσχάλλοντες Plb.11.29.1, cf. 32.11.8, τῇ διατριβῇ M.Ant.5.10.2, ἀργοῦντι τῷ πολέμῳ Plu.2.26c, c. ac. de rel. θάνατον ἀσχάλλων πατρῷον E.<i>Or</i>.785, c. ἐπί y dat. ἐπὶ τῷ διδόναι δίκην ἀσχάλλειν D.21.125, ἐπὶ τοῖς γεγονόσιν ἐλαττώμασι Plb.16.28.8, c. πρός y ac. ἀσχάλλων πρὸς τὴν οἰκουρίαν Longus 3.8.1, c. gen. abs. ἤσχαλλον οἱ Ἀθηναῖοι ὡς ἐκλυομένης τῆς ἀκροάσεως Philostr.<i>VS</i> 571<br /><b class="num">•</b>abs. ἀσχάλλοις δ' ἴσως pero también podrías afligirte</i> S.<i>OT</i> 937, ἤδη ὁ Δαρεῖός τε ἤσχαλλε Hdt.3.152, cf. 9.117, Call.<i>Fr</i>.110.76, D.C.44.9.3, Plu.2.77c, Hdn.63.1, Aristaenet.1.15.64, Cyr.Al.M.77.825C, Thdt.<i>H.Rel</i>.1.14.<br /><br /><b class="num">• Etimología:</b> Denom. de *ἄσχαλος compuesto de ἀ- priv. y la raíz de *<i>segh</i>- de ἔχω, q.u.
}}
}}

Revision as of 12:18, 21 August 2017

German (Pape)

[Seite 382] (aus ἀσχαλιὠ), 1) dasselbe; θωήν, ἥν κ' ἐνὶ θυμῷ τίνων ἀσχάλλῃς Od. 2, 193; absol., Soph. O. R. 937; Anacr. 12, 14; in Prosa, absol., Her. 3, 152. 9, 117 u. Sp.; τινί, Men. de re equ. 10, 6; Pol. 11, 29; ἐπί τινι, Dem. 21, 125; Pol. 16, 22 u. öfter. – 2) betrauern, θάνατον Eur. Or. 783.

French (Bailly abrégé)

impf. ἤσχαλλον, f. ἀσχαλῶ;
se fâcher, s’irriter ; avec un part., de faire qch.
Étymologie: DELG prob. de *ἄσχαλος, de ἀ et de ἔχω, « qui ne peut supporter, qui ne peut se retenir », avec suff. -αλος.

English (Autenrieth)

be impatient, vexed, fret; with causal gen. (Od. 19.159, 534), also with part., Od. 1.304, Od. 2.193 ; γέροντα μαγις ἔχον ἀσχαλόωντό, ‘beside himselfwith grief, Il. 22.412.

Spanish (DGE)

• Morfología: gener. en pres. o impf. excepto fut. ἀσχαλεῖ A.Pr.764, cf. tb. ἀσχαλάω
estar enfadado, irritado o afligido por c. part. pred. θωὴν ... ἥν κ' ἐνὶ θυμῷ τίνων ἀσχάλλῃς Od.2.193, μοῦνος ἐὼν ἤσχαλλε ref. a Éaco, Hes.Fr.205.3, ἀσχάλλει πεσών E.Fr.285.10, ἀνάγκη τοὺς Ἀργείους θεωροῦντας τὸ γινόμενον ἀσχάλλειν Plb.2.64.3, c. gen. abs. μηδὲν ἄγαν ἄσχαλλε ταρασσομένων πολιητέων no te aflijas demasiado porque los ciudadanos estén alborotados Thgn.219, c. dat. instrum. γαμεῖ γάμον τοιοῦτον ᾧ ποτ' ἀσχαλεῖ A.Pr.764, ἀσχάλλων τῇ τραχύτητι X.Eq.10.6, τοῖς ὑποκειμένοις ἀσχάλλοντες Plb.11.29.1, cf. 32.11.8, τῇ διατριβῇ M.Ant.5.10.2, ἀργοῦντι τῷ πολέμῳ Plu.2.26c, c. ac. de rel. θάνατον ἀσχάλλων πατρῷον E.Or.785, c. ἐπί y dat. ἐπὶ τῷ διδόναι δίκην ἀσχάλλειν D.21.125, ἐπὶ τοῖς γεγονόσιν ἐλαττώμασι Plb.16.28.8, c. πρός y ac. ἀσχάλλων πρὸς τὴν οἰκουρίαν Longus 3.8.1, c. gen. abs. ἤσχαλλον οἱ Ἀθηναῖοι ὡς ἐκλυομένης τῆς ἀκροάσεως Philostr.VS 571
abs. ἀσχάλλοις δ' ἴσως pero también podrías afligirte S.OT 937, ἤδη ὁ Δαρεῖός τε ἤσχαλλε Hdt.3.152, cf. 9.117, Call.Fr.110.76, D.C.44.9.3, Plu.2.77c, Hdn.63.1, Aristaenet.1.15.64, Cyr.Al.M.77.825C, Thdt.H.Rel.1.14.

• Etimología: Denom. de *ἄσχαλος compuesto de ἀ- priv. y la raíz de *segh- de ἔχω, q.u.