ἀδόκιμος

English (LSJ)

ον,

   A not legal tender, not current, of coin, Pl.Lg.742a; not approved, of horses, Arist.Ath.49.1.    2 unsatisfactory, unconvincing, of a statement, Ph.Bel.76.47, Alex.Aphr.in Top.576.14.    3 disreputable, λακίσματ' ἀδόκιμ' ὀλβίοις ἔχειν E.Tr.497; μοῦσα Pl.Lg.829d, cf. D. 25.36,Ep.Rom.1.28. Adv. -μως Poll.5.160.    4 of persons, Pl.R.618b; discredited, reprobate, X.Lac.3.3, 2 Ep.Tim.3.8, etc.

Greek (Liddell-Scott)

ἀδόκῐμος: -ον, ὁ μὴ δόκιμος, ὁ μὴ δυνάμενος νὰ ὑποστῇ δοκιμήν, παραπεποιημένος, κίβδηλος, κυρίως ἐπὶ νομισμάτων. Πλάτ. Νόμ. 742Α. ΙΙ. μεταφ. ἄνευ φήμης, ἄσημος, ἀφανής, λακίσματ’ ἀδόκιμ’ ὀλβίοις ἔχειν, Εὐρ. Τρῳ. 497· μοῦσα, Πλάτ. Νόμ. 829D· πρβλ. Δημ. 781. 3. ― Ἐπίρρ. -μως, Πολυδ. 5. 160, 2, ἐπὶ προσώπων, Πλάτ. Πολ. 618Β. ἀποδεδοκιμασμένος ὡς κίβδηλος, ἀπόβλητος, Ξεν. Λακ. 3, 3. Ἐπ. πρὸς Ρωμ. α΄, 28, Τιμόθ. Β΄. γ΄, 8 κτλ.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
1 de mauvais aloi (monnaie);
2 vil, bas ; méprisé.
Étymologie: ἀ, δόκιμος.

Spanish (DGE)

(ἀδόκῐμος) -ον
I 1de pers. y asim. de mala fama, vil, infame ἀνήρ Democr.B 68, μοῦσα Pl.Lg.829d, cf. R.618b, X.Lac.3.3, 2Ep.Cor.13.5, ἀ. περὶ τὴν πίστιν 2Ep.Ti.3.8, νοῦς Ep.Rom.1.28, (φαρμακοπώλην) ὁ ποιμήν ... ἐποίησεν ἀδόκιμον el pastor arruinó la reputación (del vendedor de drogas) Thphr.HP 9.17.1, de abstr. λακίσματ' ἀδόκιμ' ὀλβίοις ἔχειν E.Tr.497, de la tierra yerma Ep.Hebr.6.8.
2 inútil, sin valor σκεύη D.50.36, cf. 25.36, συντάξεις Plb.16.14.9
•de cosas inservible, en mal estado κῶπαι IG 2².1604.11, cf. 35 (IV a.C.), σχοινία IG 2².1610.20 (IV a.C.), πηδάλια IG 2².1613.34 (IV a.C.), de un caballo, Arist.Ath.49.1.
3 no aceptado legalmente, sin curso legal de moneda τὸ νόμισμα ... αὐτοῖς μὲν ἔντιμον, τοῖς δὲ ἄλλοις ἀνθρώποις ἀδόκιμον Pl.Lg.742a, cf. PCair.Zen.176.64 (III a.C.), ID 1450A.194 (II a.C.), IG 11(2).144A.20 (IV d.C.)
•de metales con impurezas o escorias, sin valor o de poca ley ἀργύριον LXX Pr.25.4, Is.1.22, Origenes Io.10.29.
4 poco convincente de argumentos, Ph.Bel.76.47, de pers., Alex.Aphr.in Top.576.14
•en cont. gram. φράσις Sch.Er.Il.8.389a, cf. 9.18b, ἀνάπαυσις Sch.Er.Il.15.4a
•de un vocablo no admitido Phryn.410.
II adv. -ως sin fama, sin renombre Poll.5.160.

English (Abbott-Smith)

ἀδόκιμος, -ον, [in LXX: Pr 25:4, Is 1:22 (סִיג) * ;]
1.of things (prop. of metals: LXX, ll. c.), not standing the test, rejected: γῆ, He 6:8.
2.Of persons, rejected after testing, reprobate: Ro 1:28, I Co 9:27, II Co 13:5-7, II Ti 3:8, Tit 1:16 (Cremer, 212). †