ὄλυνθος: Difference between revisions
Ἡ γλῶσσ' ἁμαρτάνουσα τἀληθῆ λέγει → Inesse linquae veritas lapsae solet → Die Zunge, wenn sie in die Irre geht, spricht wahr
(Bailly1_4) |
(strοng) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ου (ὁ) :<br />figue tardive <i>ou</i> qui ne mûrit pas, <i>fruit</i>.<br />'''Étymologie:''' cf. [[ὄλονθος]].<br /><i><b>Par.</b></i> [[ἰσχάς]], [[ἰσχάδιον]], [[σῦκον]], [[φήληξ]], [[φιβάλεως]]. | |btext=ου (ὁ) :<br />figue tardive <i>ou</i> qui ne mûrit pas, <i>fruit</i>.<br />'''Étymologie:''' cf. [[ὄλονθος]].<br /><i><b>Par.</b></i> [[ἰσχάς]], [[ἰσχάδιον]], [[σῦκον]], [[φήληξ]], [[φιβάλεως]]. | ||
}} | |||
{{StrongGR | |||
|strgr=of [[uncertain]] [[derivation]]; an [[unripe]] ([[because]] [[out]] of [[season]]) [[fig]]: [[untimely]] [[fig]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 17:50, 25 August 2017
English (LSJ)
A v. ὄλονθος.
German (Pape)
[Seite 328] ὁ, eine Feige, die den Winter über hinter dem Blatte nachwächst und selten reif wird; Hes. frg. 14; Her. 1, 193; Theophr. u. Diosc.
Greek (Liddell-Scott)
ὄλυνθος: ὁ, σῦκον ὅπερ ἐκφύεται κατὰ τὸν χειμῶνα ὑπὸ τὰ φύλλα, ἀλλ’ ὡς τὸ πρώϊμον σῦκον τοῦ ἔαρος σπανίως ὡριμάζει, Λατ. grossus, Ἡσ. Ἀποσπ. 14, Ἡρόδ. 1. 193, Θεοφρ. π. Φυτ. Αἰτ. 5. 1, 8 ὄλ. οἱ χειμερινοὶ Ἱππ. 574. 23, κτλ. (Συνεχῶς φέρεται ὄλονθος ἐν τῷ Ἑνετ. Κώδ. τοῦ Ἀθην.).
French (Bailly abrégé)
ου (ὁ) :
figue tardive ou qui ne mûrit pas, fruit.
Étymologie: cf. ὄλονθος.
Par. ἰσχάς, ἰσχάδιον, σῦκον, φήληξ, φιβάλεως.
English (Strong)
of uncertain derivation; an unripe (because out of season) fig: untimely fig.
