πεταχτός: Difference between revisions

From LSJ

οἱ βάρβαροι γὰρ ἄνδρας ἡγοῦνται μόνους τοὺς πλεῖστα δυναμένους καταφαγεῖν καὶ πιεῖν → for great feeders and heavy drinkers are alone esteemed as men by the barbarians

Source
(32)
 
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)<b>πρβλ\.<\/b> (<i>)((?:(?=\p{Greek})\p{L})+)(<\/i>-<i>)((?:(?=\p{Greek})\p{L})+)(<\/i>)\)" to "πρβλ. $2$4)")
 
Line 1: Line 1:
{{grml
{{grml
|mltxt=-ή, -ό, Ν<br /><b>1.</b> αυτός που γίνεται με [[πέταγμα]], με [[ρίψη]]<br /><b>2.</b> [[ζωηρός]], [[ευκίνητος]]<br /><b>3.</b> <b>το θηλ. ως ουσ.</b> <i>η πεταχτή</i><br />η [[πεταχτάρα]]<br /><b>4.</b> <b>το ουδ. ως ουσ.</b> <i>το πεταχτό</i><br />το πρώτο χοντρό [[κονίαμα]] [[πάνω]] σε κατασκευαζόμενο τοίχο<br /><b>3.</b> <b>φρ.</b> «στα πεταχτά» <br />α) βιαστικά, [[γρήγορα]] («έγραψα στα πεταχτά»)<br />β) (για κυνηγό) με [[σκόπευση]] του πουλιού [[καθώς]] αυτό πετάει.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> θ. του αορ. του [[πετώ]] <span style="color: red;">+</span> κατάλ. -<i>τος</i> (<b>πρβλ.</b> <i>πηδηχ</i>-<i>τός</i>)].
|mltxt=-ή, -ό, Ν<br /><b>1.</b> αυτός που γίνεται με [[πέταγμα]], με [[ρίψη]]<br /><b>2.</b> [[ζωηρός]], [[ευκίνητος]]<br /><b>3.</b> <b>το θηλ. ως ουσ.</b> <i>η πεταχτή</i><br />η [[πεταχτάρα]]<br /><b>4.</b> <b>το ουδ. ως ουσ.</b> <i>το πεταχτό</i><br />το πρώτο χοντρό [[κονίαμα]] [[πάνω]] σε κατασκευαζόμενο τοίχο<br /><b>3.</b> <b>φρ.</b> «στα πεταχτά» <br />α) βιαστικά, [[γρήγορα]] («έγραψα στα πεταχτά»)<br />β) (για κυνηγό) με [[σκόπευση]] του πουλιού [[καθώς]] αυτό πετάει.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> θ. του αορ. του [[πετώ]] <span style="color: red;">+</span> κατάλ. -<i>τος</i> ([[πρβλ]]. [[πηδηχτός]])].
}}
}}

Latest revision as of 16:00, 11 May 2023

Greek Monolingual

-ή, -ό, Ν
1. αυτός που γίνεται με πέταγμα, με ρίψη
2. ζωηρός, ευκίνητος
3. το θηλ. ως ουσ. η πεταχτή
η πεταχτάρα
4. το ουδ. ως ουσ. το πεταχτό
το πρώτο χοντρό κονίαμα πάνω σε κατασκευαζόμενο τοίχο
3. φρ. «στα πεταχτά»
α) βιαστικά, γρήγορα («έγραψα στα πεταχτά»)
β) (για κυνηγό) με σκόπευση του πουλιού καθώς αυτό πετάει.
[ΕΤΥΜΟΛ. < θ. του αορ. του πετώ + κατάλ. -τος (πρβλ. πηδηχτός)].