ταναίμυκος: Difference between revisions
Οὐκ ἔστιν οὐδείς, ὅστις οὐχ αὑτῷ φίλος → Nemo est, amicus ipse qui non sit sibi → Den gibt es nicht, der nicht sich selber wäre Freund
(40) |
m (LSJ1 replacement) |
||
(13 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=tanaimykos | |Transliteration C=tanaimykos | ||
|Beta Code=tanai/mukos | |Beta Code=tanai/mukos | ||
|Definition= | |Definition=ταναίμυκον, [[far-bellowing]], βοῦς ''AP''6.116 (Samus). | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-1066.png Seite 1066]] weithin od. sehr brüllend, Sam. 2 (VI, 116). | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-1066.png Seite 1066]] weithin od. sehr brüllend, Sam. 2 (VI, 116). | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ος, ον :<br />[[aux mugissements prolongés]].<br />'''Étymologie:''' [[ταναός]], [[μυκάομαι]]. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''τᾰναίμῡκος:''' [[протяжно или громко мычащий]] ([[βοῦς]] Anth.). | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''τᾰναίμῡκος''': -ον, ὁ, ἰσχυρῶς, μυκώμενος, ταναιμύκου βοὸς Ἀνθ. Π. 6. 116, πρβλ. [[ἐρίμυκος]]. | |lstext='''τᾰναίμῡκος''': -ον, ὁ, ἰσχυρῶς, μυκώμενος, ταναιμύκου βοὸς Ἀνθ. Π. 6. 116, πρβλ. [[ἐρίμυκος]]. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{grml | ||
| | |mltxt=-ον, Α<br />(για βοοειδή) αυτός που μουγκρίζει [[δυνατά]] («[[δέρμα]] ταναιμύκου... βοός», Ανθ. Παλ).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> Ο τ. <i>ταναί</i>-<i>μυκος</i> <span style="color: red;"><</span> [[ταναός]] «[[υψηλός]]» [[κατά]] τα συνθ. σε <i>ταλαι</i>-, <i>παλαι</i>- ([[πρβλ]]. [[ταλαίπωρος]]) <span style="color: red;">+</span> -<i>μυκος</i> (<span style="color: red;"><</span> <i>μυκῶμαι</i> «[[μουγγρίζω]]»), [[πρβλ]]. [[μεγάμυκος]]]. | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''τᾰναίμῡκος:''' -ον, αυτός που μουγκρίζει [[δυνατά]], σε Ανθ. | |||
}} | }} | ||
{{ | {{mdlsj | ||
| | |mdlsjtxt=τᾰναί-μῡκος, ον,<br />far-bellowing, Anth. | ||
}} | }} |
Latest revision as of 12:08, 25 August 2023
English (LSJ)
ταναίμυκον, far-bellowing, βοῦς AP6.116 (Samus).
German (Pape)
[Seite 1066] weithin od. sehr brüllend, Sam. 2 (VI, 116).
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
aux mugissements prolongés.
Étymologie: ταναός, μυκάομαι.
Russian (Dvoretsky)
τᾰναίμῡκος: протяжно или громко мычащий (βοῦς Anth.).
Greek (Liddell-Scott)
τᾰναίμῡκος: -ον, ὁ, ἰσχυρῶς, μυκώμενος, ταναιμύκου βοὸς Ἀνθ. Π. 6. 116, πρβλ. ἐρίμυκος.
Greek Monolingual
-ον, Α
(για βοοειδή) αυτός που μουγκρίζει δυνατά («δέρμα ταναιμύκου... βοός», Ανθ. Παλ).
[ΕΤΥΜΟΛ. < Ο τ. ταναί-μυκος < ταναός «υψηλός» κατά τα συνθ. σε ταλαι-, παλαι- (πρβλ. ταλαίπωρος) + -μυκος (< μυκῶμαι «μουγγρίζω»), πρβλ. μεγάμυκος].
Greek Monotonic
τᾰναίμῡκος: -ον, αυτός που μουγκρίζει δυνατά, σε Ανθ.
Middle Liddell
τᾰναί-μῡκος, ον,
far-bellowing, Anth.