ἱππευτής: Difference between revisions
Λαβὼν ἀπόδος, ἄνθρωπε, καὶ λήψῃ πάλιν → Capias ut iterum, redde, quod iam ceperis → Du nimmst; gib, Mensch, zurück, damit du wieder nimmst
(2b) |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (13 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=ippeftis | |Transliteration C=ippeftis | ||
|Beta Code=i(ppeuth/s | |Beta Code=i(ppeuth/s | ||
|Definition= | |Definition=ἱππευτοῦ, ὁ, [[rider]], [[horseman]], Pi.''P.''9.123: as adjective, Τρῶες B.12.160; στρατός E.''HF''408 (lyr.). | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=οῦ (ὁ) :<br /><b>1</b> [[qui va à cheval]];<br /><b>2</b> [[cavalier]].<br />'''Étymologie:''' [[ἱππεύω]]. | |||
}} | |||
{{pape | |||
|ptext=ὁ, <i>der [[Reiter]]</i>; Νομάδες Pind. <i>P</i>. 9.127; von den [[Amazonen]], ἱππευτὰς [[στρατός]], Eur. <i>Herc.Fur</i>. 408. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ἱππευτής:''' дор. [[ἱππευτάς]], οῦ (ᾱ) adj. m ездящий верхом, конный (Νομάδες Pind.; [[στρατός]] Eur.). | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἱππευτής''': -οῦ, ὁ [[ἱππεύς]], [[ἔφιππος]], Πινδ. Π. 9. 217· ἱππευτὴς στρατὸς Εὐρ. Ἡρ. Μαιν. 408. | |lstext='''ἱππευτής''': -οῦ, ὁ [[ἱππεύς]], [[ἔφιππος]], Πινδ. Π. 9. 217· ἱππευτὴς στρατὸς Εὐρ. Ἡρ. Μαιν. 408. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
| Line 22: | Line 28: | ||
|lsmtext='''ἱππευτής:''' -οῦ, ὁ, [[ιππέας]], [[έφιππος]], [[καβαλάρης]], σε Ευρ. | |lsmtext='''ἱππευτής:''' -οῦ, ὁ, [[ιππέας]], [[έφιππος]], [[καβαλάρης]], σε Ευρ. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{mdlsj | ||
| | |mdlsjtxt=[[ἱππευτής]], οῦ,<br />a [[rider]], [[horseman]], Eur. [from [[ἱππεύω]] | ||
}} | |||
{{WoodhouseReversedUncategorized | |||
|woodrun=[[mounted]], [[on horseback]] | |||
}} | }} | ||
Latest revision as of 11:22, 25 August 2023
English (LSJ)
ἱππευτοῦ, ὁ, rider, horseman, Pi.P.9.123: as adjective, Τρῶες B.12.160; στρατός E.HF408 (lyr.).
French (Bailly abrégé)
οῦ (ὁ) :
1 qui va à cheval;
2 cavalier.
Étymologie: ἱππεύω.
German (Pape)
ὁ, der Reiter; Νομάδες Pind. P. 9.127; von den Amazonen, ἱππευτὰς στρατός, Eur. Herc.Fur. 408.
Russian (Dvoretsky)
ἱππευτής: дор. ἱππευτάς, οῦ (ᾱ) adj. m ездящий верхом, конный (Νομάδες Pind.; στρατός Eur.).
Greek (Liddell-Scott)
ἱππευτής: -οῦ, ὁ ἱππεύς, ἔφιππος, Πινδ. Π. 9. 217· ἱππευτὴς στρατὸς Εὐρ. Ἡρ. Μαιν. 408.
Greek Monolingual
ἱππευτής, ὁ (Α)
ιππεύω
1. αυτός που ιππεύει, ιππέας, έφιππος
2. ως επίθ. ιππικός, ικανός στην ίππευση και στην ιππομαχία (α. «ἱππευταὶ Τρῶες», Βακχ. β. «ἱππευτὴς στρατός», Ευρ.).
Greek Monotonic
ἱππευτής: -οῦ, ὁ, ιππέας, έφιππος, καβαλάρης, σε Ευρ.
Middle Liddell
ἱππευτής, οῦ,
a rider, horseman, Eur. [from ἱππεύω
