ξενοδώτης: Difference between revisions
From LSJ
(3b) |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (6 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=ksenodotis | |Transliteration C=ksenodotis | ||
|Beta Code=cenodw/ths | |Beta Code=cenodw/ths | ||
|Definition= | |Definition=ξενοδώτου, ὁ, dub. sens., [[epithet]] of [[Dionysus]], ''AP''9.524.15. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0277.png Seite 277]] ὁ, Gastgeber, Wirth, so heißt Dionysus, Hymn. (IX, 524, 15). | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0277.png Seite 277]] ὁ, Gastgeber, Wirth, so heißt Dionysus, Hymn. (IX, 524, 15). | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ου;<br /><i>adj. m.</i><br />[[qui procure des hôtes]].<br />'''Étymologie:''' [[ξένος]], [[δίδωμι]]. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ξενοδώτης:''' [[гостеприимный]] (эпитет Диониса) Anth. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ξενοδώτης''': -ου, ὁ, ὁ ξενίαν παρέχων, ἐπίθ. τοῦ Διονύσου, Ἀνθ. Π. 9. 524, 15. | |lstext='''ξενοδώτης''': -ου, ὁ, ὁ ξενίαν παρέχων, ἐπίθ. τοῦ Διονύσου, Ἀνθ. Π. 9. 524, 15. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
| Line 25: | Line 28: | ||
|lsmtext='''ξενοδώτης:''' -ου, ὁ, [[οικοδεσπότης]], [[ξενοδόχος]], [[ξενιστής]], επιθ. [[προσδιορισμός]] του Βάκχου, σε Ανθ. | |lsmtext='''ξενοδώτης:''' -ου, ὁ, [[οικοδεσπότης]], [[ξενοδόχος]], [[ξενιστής]], επιθ. [[προσδιορισμός]] του Βάκχου, σε Ανθ. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{mdlsj | ||
| | |mdlsjtxt=ξενο-[[δώτης]], ου, ὁ,<br />a [[host]], [[epithet]] of [[Bacchus]], Anth. | ||
}} | }} | ||
Latest revision as of 11:51, 25 August 2023
English (LSJ)
ξενοδώτου, ὁ, dub. sens., epithet of Dionysus, AP9.524.15.
German (Pape)
[Seite 277] ὁ, Gastgeber, Wirth, so heißt Dionysus, Hymn. (IX, 524, 15).
French (Bailly abrégé)
ου;
adj. m.
qui procure des hôtes.
Étymologie: ξένος, δίδωμι.
Russian (Dvoretsky)
ξενοδώτης: гостеприимный (эпитет Диониса) Anth.
Greek (Liddell-Scott)
ξενοδώτης: -ου, ὁ, ὁ ξενίαν παρέχων, ἐπίθ. τοῦ Διονύσου, Ἀνθ. Π. 9. 524, 15.
Greek Monolingual
ξενοδώτης, ὁ (Α)
(για τον Διόνυσο) αυτός που παρέχει φιλοξενία.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ξένος + -δώτης (< δί-δωμι), πρβλ. ηπιο-δώτης, οινο-δώτης.
Greek Monotonic
ξενοδώτης: -ου, ὁ, οικοδεσπότης, ξενοδόχος, ξενιστής, επιθ. προσδιορισμός του Βάκχου, σε Ανθ.
