οἰναρίς: Difference between revisions
From LSJ
ὁκόταν οὖν ταῦτα πληρωθέωσιν, ἐμωρώθη ἡ καρδίη· εἶτα ἐκ τῆς μωρώσιος νάρκη· εἶτ' ἐκ τῆς νάρκης παράνοια ἔλαβεν → now when these parts are filled, the heart becomes stupefied, then from the stupefaction numb, and finally from the numbness these women become deranged
(3b) |
m (Text replacement - "-ίδος" to "-ίδος") Tags: Mobile edit Mobile web edit |
||
| (10 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=oinaris | |Transliteration C=oinaris | ||
|Beta Code=oi)nari/s | |Beta Code=oi)nari/s | ||
|Definition=ίδος, ἡ, | |Definition=-ίδος, ἡ, [[vine-tendril]] or [[branch]], = [[κλῆμα]], Hp.''Mul.''2.206. | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ίδος (ὁ) :<br />bourgeon <i>ou</i> pampre de vigne.<br />'''Étymologie:''' [[οἴνη]]. | |btext=ίδος (ὁ) :<br />bourgeon <i>ou</i> pampre de vigne.<br />'''Étymologie:''' [[οἴνη]]. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{pape | ||
| | |ptext=ίδος, ἡ, <i>[[Weinrebe]]</i>, Hippocr.; Hesych. erh. [[κληματίς]]. | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''οἰναρίς:''' ίδος (ῐδ) ἡ виноградный лист или усик. | |elrutext='''οἰναρίς:''' ίδος (ῐδ) ἡ виноградный лист или усик. | ||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''οἰνᾰρίς''': -ίδος, ἡ, [[κλῆμα]] ἀμπέλου, [[κληματίς]], Ἱππ. 673. 47. | |||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=[[οἰναρίς]], -ίδος, ἡ (Α) [[οίναρον]]<br /><b>1.</b> το [[κλήμα]] («οἰναρίδας<br />τὰ κλήματα τῶν [[ἀμπέλων]]», Ερωτιαν.)<br /><b>2.</b> <i>([[κατά]] τον <b>Ησύχ.</b>)</i> «[[οἰναρίς]]<br />[[κληματίς]]», [[κληματσίδα]]. | |||
}} | }} | ||
Latest revision as of 14:10, 1 March 2024
English (LSJ)
-ίδος, ἡ, vine-tendril or branch, = κλῆμα, Hp.Mul.2.206.
French (Bailly abrégé)
ίδος (ὁ) :
bourgeon ou pampre de vigne.
Étymologie: οἴνη.
German (Pape)
ίδος, ἡ, Weinrebe, Hippocr.; Hesych. erh. κληματίς.
Russian (Dvoretsky)
οἰναρίς: ίδος (ῐδ) ἡ виноградный лист или усик.
Greek (Liddell-Scott)
οἰνᾰρίς: -ίδος, ἡ, κλῆμα ἀμπέλου, κληματίς, Ἱππ. 673. 47.
Greek Monolingual
οἰναρίς, -ίδος, ἡ (Α) οίναρον
1. το κλήμα («οἰναρίδας
τὰ κλήματα τῶν ἀμπέλων», Ερωτιαν.)
2. (κατά τον Ησύχ.) «οἰναρίς
κληματίς», κληματσίδα.
