εὐδιάχυτος: Difference between revisions
From LSJ
m (Text replacement - "˙" to "·") |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (10 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=evdiachytos | |Transliteration C=evdiachytos | ||
|Beta Code=eu)dia/xutos | |Beta Code=eu)dia/xutos | ||
|Definition= | |Definition=εὐδιάχυτον,<br><span class="bld">A</span> [[easily dissolved]], φάρμακα ὑπὸ τῶν κοιλιῶν Arist. ''Pr.''864a29; γῆ [[Theophrastus|Thphr.]] ''[[De Causis Plantarum|CP]]'' 3.2.6.<br><span class="bld">2</span> [[easily diffused]], ἀήρ ''[[Placita Philosophorum|Placit.]]''4.13.11.<br><span class="bld">3</span> [[flexible]], Sch.Pi.''P.''1.17.<br><span class="bld">II</span> [[easily relieved]], τὴν ὄρεξιν εὐ. ἔχειν Epicur.''Sent.''26. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1062.png Seite 1062]] leicht in Fluß zu bringen, aus einander zu gießen, [[ὕδωρ]] εὐδ. κα ἀπαγὲς καὶ ἀσύστατον Plut. de prim. frig. 11; von der Luft, id.; – leicht zu verdauen, Arist. probl. 1, 42; von der Erde, locker. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1062.png Seite 1062]] leicht in Fluß zu bringen, aus einander zu gießen, [[ὕδωρ]] εὐδ. κα ἀπαγὲς καὶ ἀσύστατον Plut. de prim. frig. 11; von der Luft, id.; – leicht zu verdauen, Arist. probl. 1, 42; von der Erde, locker. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ος, ον :<br />[[facile à liquéfier]], [[à dissoudre]].<br />'''Étymologie:''' [[εὖ]], [[διαχέω]]. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''εὐδιάχῠτος:'''<br /><b class="num">1</b> [[весьма текучий]] ([[ὕδωρ]] Plut.);<br /><b class="num">2</b> [[легко разжижаемый]], [[без труда растворяющийся]] (φάρμακα ὑπὸ τῶν χοιλιῶν и ταῖς κοιλιαῖς Arst.);<br /><b class="num">3</b> [[легко рассеивающийся]] ([[ἀήρ]] Plut.). | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''εὐδιάχῠτος''': -ον, εὐκόλως διαλυόμενος φάρμακα Ἀριστ. Πρβλ. 1. 42· γῆ Θεοφρ. π. Φυτ. Αἰτ. 3. 2, 6· ἀὴρ Πλούτ. 2. 901Β· τὴν ὄρεξιν εὐδ. ἔχειν Διογ. Λ. 10. 149. | |lstext='''εὐδιάχῠτος''': -ον, εὐκόλως διαλυόμενος φάρμακα Ἀριστ. Πρβλ. 1. 42· γῆ Θεοφρ. π. Φυτ. Αἰτ. 3. 2, 6· ἀὴρ Πλούτ. 2. 901Β· τὴν ὄρεξιν εὐδ. ἔχειν Διογ. Λ. 10. 149. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=[[εὐδιάχυτος]], -ον (ΑΜ)<br /><b>1.</b> αυτός που διαχέεται εύκολα<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> αυτός που καταπραΰνεται, που ανακουφίζεται εύκολα («εὐδιάχυτον τὴν ὄρεξιν ἔχουσιν», Επίκ.)<br /><b>2.</b> ο [[εύκαμπτος]], ο [[ευλύγιστος]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>ευ</i> <span style="color: red;">+</span> [[διάχυτος]] (<span style="color: red;"><</span> [[διαχέω]])]. | |mltxt=[[εὐδιάχυτος]], -ον (ΑΜ)<br /><b>1.</b> αυτός που διαχέεται εύκολα<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> αυτός που καταπραΰνεται, που ανακουφίζεται εύκολα («εὐδιάχυτον τὴν ὄρεξιν ἔχουσιν», Επίκ.)<br /><b>2.</b> ο [[εύκαμπτος]], ο [[ευλύγιστος]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>ευ</i> <span style="color: red;">+</span> [[διάχυτος]] (<span style="color: red;"><</span> [[διαχέω]])]. | ||
}} | }} | ||
Latest revision as of 10:30, 25 August 2023
English (LSJ)
εὐδιάχυτον,
A easily dissolved, φάρμακα ὑπὸ τῶν κοιλιῶν Arist. Pr.864a29; γῆ Thphr. CP 3.2.6.
2 easily diffused, ἀήρ Placit.4.13.11.
3 flexible, Sch.Pi.P.1.17.
II easily relieved, τὴν ὄρεξιν εὐ. ἔχειν Epicur.Sent.26.
German (Pape)
[Seite 1062] leicht in Fluß zu bringen, aus einander zu gießen, ὕδωρ εὐδ. κα ἀπαγὲς καὶ ἀσύστατον Plut. de prim. frig. 11; von der Luft, id.; – leicht zu verdauen, Arist. probl. 1, 42; von der Erde, locker.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
facile à liquéfier, à dissoudre.
Étymologie: εὖ, διαχέω.
Russian (Dvoretsky)
εὐδιάχῠτος:
1 весьма текучий (ὕδωρ Plut.);
2 легко разжижаемый, без труда растворяющийся (φάρμακα ὑπὸ τῶν χοιλιῶν и ταῖς κοιλιαῖς Arst.);
3 легко рассеивающийся (ἀήρ Plut.).
Greek (Liddell-Scott)
εὐδιάχῠτος: -ον, εὐκόλως διαλυόμενος φάρμακα Ἀριστ. Πρβλ. 1. 42· γῆ Θεοφρ. π. Φυτ. Αἰτ. 3. 2, 6· ἀὴρ Πλούτ. 2. 901Β· τὴν ὄρεξιν εὐδ. ἔχειν Διογ. Λ. 10. 149.
Greek Monolingual
εὐδιάχυτος, -ον (ΑΜ)
1. αυτός που διαχέεται εύκολα
αρχ.
1. αυτός που καταπραΰνεται, που ανακουφίζεται εύκολα («εὐδιάχυτον τὴν ὄρεξιν ἔχουσιν», Επίκ.)
2. ο εύκαμπτος, ο ευλύγιστος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + διάχυτος (< διαχέω)].
