μισότυφος: Difference between revisions
From LSJ
Χαίρειν ἐπ' αἰσχροῖς οὐδέποτε χρὴ πράγμασιν → Non decet in rebus esse laetum turpibus → In schlimmer Not ist Freude niemals angebracht
m (LSJ1 replacement) |
|||
| (6 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=misotyfos | |Transliteration C=misotyfos | ||
|Beta Code=miso/tufos | |Beta Code=miso/tufos | ||
|Definition= | |Definition=μισότυφον, [[hating humbug]], Luc.''Pisc.''20. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0192.png Seite 192]] Feind von Aufgeblasenheit, Luc. Pisc. 20. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0192.png Seite 192]] Feind von Aufgeblasenheit, Luc. Pisc. 20. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ος, ον :<br />[[qui hait l'orgueil]], [[la vanité]].<br />'''Étymologie:''' [[μισέω]], [[τῦφος]]. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''μῑσότῡφος:''' [[ненавидящий чванство]] Luc. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''μῑσότῡφος''': -ον, ὁ μισῶν τὸν τῦφον, τὴν ὑπερηφανίαν, Λουκ. Ἁλιεῖς 20. | |lstext='''μῑσότῡφος''': -ον, ὁ μισῶν τὸν τῦφον, τὴν ὑπερηφανίαν, Λουκ. Ἁλιεῖς 20. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
| Line 24: | Line 27: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''μῑσότῡφος:''' -ον, αυτός που απεχθάνεται την [[αλαζονεία]], σε Λουκ. | |lsmtext='''μῑσότῡφος:''' -ον, αυτός που απεχθάνεται την [[αλαζονεία]], σε Λουκ. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=μῑσό-τῡφος, ον<br />[[hating]] [[arrogance]], Luc. | |mdlsjtxt=μῑσό-τῡφος, ον<br />[[hating]] [[arrogance]], Luc. | ||
}} | }} | ||
Latest revision as of 12:24, 25 August 2023
English (LSJ)
μισότυφον, hating humbug, Luc.Pisc.20.
German (Pape)
[Seite 192] Feind von Aufgeblasenheit, Luc. Pisc. 20.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui hait l'orgueil, la vanité.
Étymologie: μισέω, τῦφος.
Russian (Dvoretsky)
μῑσότῡφος: ненавидящий чванство Luc.
Greek (Liddell-Scott)
μῑσότῡφος: -ον, ὁ μισῶν τὸν τῦφον, τὴν ὑπερηφανίαν, Λουκ. Ἁλιεῖς 20.
Greek Monolingual
μισότυφος, -ον (Α)
αυτός που μισεί την αλαζονεία, την περηφάνια.
[ΕΤΥΜΟΛ. < μισῶ + τῦφος «αλαζονεία, έπαρση» (πρβλ. σεμνότυφος, φιλότυφος)].
Greek Monotonic
μῑσότῡφος: -ον, αυτός που απεχθάνεται την αλαζονεία, σε Λουκ.
