στειλειή: Difference between revisions
ποιητὴς, ὁπόταν ἐν τῷ τρίποδι τῆς Μούσης καθίζηται, τότε οὐκ ἔμφρων ἐστίν → whenever a poet is seated on the Muses' tripod, he is not in his senses
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)(:''' [ὁἡ]) ([\p{Cyrillic}\s]+) ([a-zA-Z\(])" to "$1 $2 $3") |
|||
| (3 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 9: | Line 9: | ||
|Beta Code=steileih/ | |Beta Code=steileih/ | ||
|Definition=v. [[στελεά]]. | |Definition=v. [[στελεά]]. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ῆς (ἡ) :<br /><i>ion. et épq.</i><br />[[trou où s'adapte le manche d'une cognée]].<br />'''Étymologie:''' DELG v. [[στελεά]]. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''στειλειή:''' ἡ [[отверстие в топоре]] (для топорища) Hom. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''στειλειή''': ἡ, Ἰων. [[λέξις]] δηλοῦσα τὴν ὀπὴν τοῦ πελέκεως, εἰς ἣν εἰσέρχεται τὸ [[ξύλον]], τὸ στειλεὸν («στειλιάρι»), Ὀδ. Φ. 422, Νικ. Θηρ. 387· στελεὴ παρ’ Ἀπολλ. Ροδ. Δ. 957· Ἀττ. στειλεὰ (ἑτέρα γραφ. στειλέα παρ’ Ἡσυχ.), παρ’ Ἀντιφάν. ἐν «Κιθαρῳδῷ» 4, ἴδε Αἰν. Τακτ. 18. | |lstext='''στειλειή''': ἡ, Ἰων. [[λέξις]] δηλοῦσα τὴν ὀπὴν τοῦ πελέκεως, εἰς ἣν εἰσέρχεται τὸ [[ξύλον]], τὸ στειλεὸν («στειλιάρι»), Ὀδ. Φ. 422, Νικ. Θηρ. 387· στελεὴ παρ’ Ἀπολλ. Ροδ. Δ. 957· Ἀττ. στειλεὰ (ἑτέρα γραφ. στειλέα παρ’ Ἡσυχ.), παρ’ Ἀντιφάν. ἐν «Κιθαρῳδῷ» 4, ἴδε Αἰν. Τακτ. 18. | ||
}} | }} | ||
{{Autenrieth | {{Autenrieth | ||
| Line 24: | Line 27: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''στειλειή:''' ἡ, [[τρύπα]] που γίνεται για να περαστεί η [[λαβή]], το [[στειλιάρι]] ενός τσεκουριού, σε Ομήρ. Οδ. (άγν. προέλ.). | |lsmtext='''στειλειή:''' ἡ, [[τρύπα]] που γίνεται για να περαστεί η [[λαβή]], το [[στειλιάρι]] ενός τσεκουριού, σε Ομήρ. Οδ. (άγν. προέλ.). | ||
}} | }} | ||
{{etym | {{etym | ||
Latest revision as of 11:05, 9 January 2023
English (LSJ)
v. στελεά.
French (Bailly abrégé)
ῆς (ἡ) :
ion. et épq.
trou où s'adapte le manche d'une cognée.
Étymologie: DELG v. στελεά.
Russian (Dvoretsky)
στειλειή: ἡ отверстие в топоре (для топорища) Hom.
Greek (Liddell-Scott)
στειλειή: ἡ, Ἰων. λέξις δηλοῦσα τὴν ὀπὴν τοῦ πελέκεως, εἰς ἣν εἰσέρχεται τὸ ξύλον, τὸ στειλεὸν («στειλιάρι»), Ὀδ. Φ. 422, Νικ. Θηρ. 387· στελεὴ παρ’ Ἀπολλ. Ροδ. Δ. 957· Ἀττ. στειλεὰ (ἑτέρα γραφ. στειλέα παρ’ Ἡσυχ.), παρ’ Ἀντιφάν. ἐν «Κιθαρῳδῷ» 4, ἴδε Αἰν. Τακτ. 18.
English (Autenrieth)
(στέλλω): hole in an axhead for the helve, Od. 21.422†.
Greek Monolingual
ἡ, Α
βλ. στελεά.
Greek Monotonic
στειλειή: ἡ, τρύπα που γίνεται για να περαστεί η λαβή, το στειλιάρι ενός τσεκουριού, σε Ομήρ. Οδ. (άγν. προέλ.).
Frisk Etymological English
See also: s. στελεά.
Middle Liddell
στειλειή, ἡ,
the hole for the handle of an axe, Od. [deriv. uncertain]
Frisk Etymology German
στειλειή: {steileiḗ}
See also: s. στελεά.
Page 2,783
