θυμοραϊστής: Difference between revisions
Δεῖ τοὺς φιλοῦντας πίστιν, οὐ λόγους ἔχειν → Non bene stat intra verba amicorum fides → Vertrauen müssen Freunde sich, viel reden nicht
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (2 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=thymoraistis | |Transliteration C=thymoraistis | ||
|Beta Code=qumorai+sth/s | |Beta Code=qumorai+sth/s | ||
|Definition= | |Definition=θυμοραϊστοῦ, ὁ, ([[ῥαίω]]) [[life-destroying]], θάνατος Il.13.544, 16.414; <b class="b3">δηΐων ὕπο θυμοραϊστέων</b> ib.591. ([[θυμορραίστης]] Glauc. ap. Sch.B Il.16.414.) | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
| Line 14: | Line 14: | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=οῦ;<br /><i>adj. m.</i><br />qui déchire le cœur, cruel.<br />'''Étymologie:''' [[θυμός]], [[ῥαΐζω]]. | |btext=οῦ;<br /><i>adj. m.</i><br />[[qui déchire le cœur]], [[cruel]].<br />'''Étymologie:''' [[θυμός]], [[ῥαΐζω]]. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''θῡμοραϊστής:''' [[ῥαίω]] уничтожающий жизнь, т. е. губительный ([[θάνατος]] Hom.). | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
| Line 24: | Line 27: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''θῡμοραϊστής:''' -οῦ, ὁ ([[ῥαίω]]), αυτός που καταστρέφει τη [[ζωή]], σε Ομήρ. Ιλ. | |lsmtext='''θῡμοραϊστής:''' -οῦ, ὁ ([[ῥαίω]]), αυτός που καταστρέφει τη [[ζωή]], σε Ομήρ. Ιλ. | ||
}} | }} | ||
Latest revision as of 11:02, 25 August 2023
English (LSJ)
θυμοραϊστοῦ, ὁ, (ῥαίω) life-destroying, θάνατος Il.13.544, 16.414; δηΐων ὕπο θυμοραϊστέων ib.591. (θυμορραίστης Glauc. ap. Sch.B Il.16.414.)
German (Pape)
[Seite 1224] ὁ, Leben zerstörend, θάνατος Il. 16, 414, δήϊοι 18, 220, öfter.
French (Bailly abrégé)
οῦ;
adj. m.
qui déchire le cœur, cruel.
Étymologie: θυμός, ῥαΐζω.
Russian (Dvoretsky)
θῡμοραϊστής: ῥαίω уничтожающий жизнь, т. е. губительный (θάνατος Hom.).
Greek (Liddell-Scott)
θῡμορᾰϊστής: -οῦ, ὁ, (ῥαίω) ὁ τὴν ζωὴν καταστρέφων, θάνατος Ἰλ. Ν. 544, Ξ. 414, 580· δηΐων ὑπὸ θυμοραϊστέων Τ. 591, Σ. 220. - Ἀλλ’ ὁ Κόντος (Γλωσσ. Παρατηρ. σ. 434) κρίνει ὀρθὸν τὸν τύπον θυμορραίστης.
Greek Monolingual
θυμοραϊστής, ὁ (Α)
αυτός που καταστρέφει τη ζωή («θυμοραϊστής θάνατος», Ομ. Ιλ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < θυμο- + -ραϊστής (< ραίω «σπάζω, καταστρέφω»), πρβλ. κυνοραϊστής, λυκοραϊστής].
Greek Monotonic
θῡμοραϊστής: -οῦ, ὁ (ῥαίω), αυτός που καταστρέφει τη ζωή, σε Ομήρ. Ιλ.
