τίτας: Difference between revisions
Καὶ μὴν ὑπεραποθνῄσκειν γε μόνοι ἐθέλουσιν οἱ ἐρῶντες, οὐ μόνον ὅτι ἄνδρες, ἀλλὰ καὶ αἱ γυναῖκες. → After all, it is only those in love who are actually willing to die for another — not just men, but women as well. (Plato, Symposium 179b)
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (2 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=titas | |Transliteration C=titas | ||
|Beta Code=ti/tas | |Beta Code=ti/tas | ||
|Definition=[ῐ], ὁ, (τίνω) Dor. for | |Definition=[ῐ], ὁ, ([[τίνω]]) Dor. for *τίτης,<br><span class="bld">A</span> = [[τιμωρός]], [[avenging]], φόνος A. ''Ch.''67 (lyr.).<br><span class="bld">II</span> at Gortyn, [[a magistrate who inflicted fines]] (upon other magistrates), [[public prosecutor]], Schwyzer 175 (pl.), 183 (sg.): <b class="b3">τίται· εὔποροι, ἢ κατήγοροι τῶν ἀρχόντων</b>, [[Hesychius Lexicographus|Hsch.]] | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
| Line 14: | Line 14: | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=αο (ὁ) :<br /><i>dor.</i><br />vengeur.<br />'''Étymologie:''' [[τίω]]. | |btext=αο (ὁ) :<br /><i>dor.</i><br />[[vengeur]].<br />'''Étymologie:''' [[τίω]]. | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''τίτᾱς:''' αο (τῐ) ὁ мститель Aesch. | |elrutext='''τίτᾱς:''' αο (τῐ) ὁ [[мститель]] Aesch. | ||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
Latest revision as of 10:33, 25 August 2023
English (LSJ)
[ῐ], ὁ, (τίνω) Dor. for *τίτης,
A = τιμωρός, avenging, φόνος A. Ch.67 (lyr.).
II at Gortyn, a magistrate who inflicted fines (upon other magistrates), public prosecutor, Schwyzer 175 (pl.), 183 (sg.): τίται· εὔποροι, ἢ κατήγοροι τῶν ἀρχόντων, Hsch.
German (Pape)
[Seite 1120] ὁ, dor. statt τίτης, der Rächer, Aesch. Ch. 65, τίτας φόνος πέπηγεν.
French (Bailly abrégé)
αο (ὁ) :
dor.
vengeur.
Étymologie: τίω.
Russian (Dvoretsky)
τίτᾱς: αο (τῐ) ὁ мститель Aesch.
Greek (Liddell-Scott)
τίτας: [ῐ] ου, ὁ, Δωρικ. ἀντὶ τίτης, = τιμωρός, ἐκδικητής, Αἰσχύλ. Χ., 67.
Greek Monolingual
ὁ, Α τίνω
(δωρ. τ.)
1. τιμωρός, εκδικητής («τίτας φόνος», Αισχύλ.)
2. (στην Γορτυνία) άρχων που ασκούσε δικαστική εξουσία στους υπόλοιπους άρχοντες
5. (κατά τον Ησύχ.) «τίται
εὔποροι ἤ κατήγοροι τῶν ἀρχόντων».
Greek Monotonic
τίτας: [ῐ], -ου, ὁ, Δωρ. αντί τίτης = τιμωρός, εκδικητής, σε Αισχύλ.
