πάντρητος: Difference between revisions
οὕς ὁ Θεός συνέζευξεν, ἄνθρωπος μή χωριζέτω → what therefore God did join together, let not man put asunder | what therefore God hath joined together, let no man put asunder
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)btext=(.*?:<br \/>)([\w\s'-]+)\.<br" to "btext=$1$2.<br") |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (One intermediate revision by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=pantritos | |Transliteration C=pantritos | ||
|Beta Code=pa/ntrhtos | |Beta Code=pa/ntrhtos | ||
|Definition= | |Definition=πάντρητον, [[all-pierced]]: <b class="b3">αὐλοῦ πάντρητον</b> the [[part]] of the [[flute]] in which the [[hole]]s are, Plu.2.853e. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
| Line 23: | Line 23: | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=-ον, Α<br />[[διάτρητος]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>παν</i>- <span style="color: red;">+</span> [[τρητός]] (<span style="color: red;"><</span> [[τετραίνω]] / [[τιτραίνω]] «[[τρυπώ]]»), | |mltxt=-ον, Α<br />[[διάτρητος]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>παν</i>- <span style="color: red;">+</span> [[τρητός]] (<span style="color: red;"><</span> [[τετραίνω]] / [[τιτραίνω]] «[[τρυπώ]]»), [[πρβλ]]. [[πολύτρητος]]]. | ||
}} | }} | ||
Latest revision as of 09:17, 25 August 2023
English (LSJ)
πάντρητον, all-pierced: αὐλοῦ πάντρητον the part of the flute in which the holes are, Plu.2.853e.
German (Pape)
[Seite 465] ganz durchbohrt, Plut. Ar. et Men. comp. 2, αὐλοῦ πάντρητον ἀνασπάσας, vielleicht ein Einsatzstück an der Flöte.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
tout percé de trous.
Étymologie: πᾶν, τιτραίνω.
Russian (Dvoretsky)
πάντρητος: весь просверленный: αὐλοῦ πάντρητον Plut. просверленная часть флейты (на которой проделаны отверстия).
Greek (Liddell-Scott)
πάντρητος: -ον, ὅλως τετρημένος· αὐλοῦ πάντρητον φαίνεται ὅτι σημαίνει τὸ μέρος τοῦ αὐλοῦ ἔνθα αἱ ὀπαί, Πλούταρχ. 2. 853Ε.
Greek Monolingual
-ον, Α
διάτρητος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < παν- + τρητός (< τετραίνω / τιτραίνω «τρυπώ»), πρβλ. πολύτρητος].
