ἀσύγχυτος: Difference between revisions
τὸ ἀγαθὸν αἱρετόν· τὸ δ' αἱρετὸν ἀρεστόν· τὸ δ' ἀρεστὸν ἐπαινετόν· τὸ δ' ἐπαινετὸν καλόν → what is good is chosen, what is chosen is approved, what is approved is admired, what is admired is beautiful
mNo edit summary |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (One intermediate revision by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=asygchytos | |Transliteration C=asygchytos | ||
|Beta Code=a)su/gxutos | |Beta Code=a)su/gxutos | ||
|Definition= | |Definition=ἀσύγχυτον, [[not confused]], [[ἐπίνοια]]ι, [[δύναμις|δυνάμεις]], Ph.1.6,434, cf. Plu. 2.735b, Procl.''Inst.''176; [[not mingled together]], Arr.''Epict.''4.11.8. Adv. [[ἀσυγχύτως]] = [[without confusion]], [[distinctly]], [[in good order]] ib.8.20. | ||
}} | }} | ||
{{DGE | {{DGE | ||
Latest revision as of 10:46, 25 August 2023
English (LSJ)
ἀσύγχυτον, not confused, ἐπίνοιαι, δυνάμεις, Ph.1.6,434, cf. Plu. 2.735b, Procl.Inst.176; not mingled together, Arr.Epict.4.11.8. Adv. ἀσυγχύτως = without confusion, distinctly, in good order ib.8.20.
Spanish (DGE)
-ον
I adj.
1 no mezclado confusamente, no confundido ἐπίνοια Ph.1.6, δυνάμεις Ph.1.434, εἰκόνες Plu.2.735b, cf. Procl.Inst.176, Ptol.Harm.10.14, Amph.Seleuc.213, Nemes.Nat.Hom.M.40.593B, Gr.Nyss.Tres dei 43.8, Aristaenet.2.10.17
•claro, nítido de la pureza del alma, Arr.Epict.4.11.8.
2 subst. neutr. τὸ ἀσύγχυτον especie de barniz protector Ps.Callisth.3.29B (p.206).
II adv. ἀσυγχύτως = sin confusión πῶς τηρῶ ... ἐπιθέτους ἀσυγχύτως Arr.Epict.4.8.20, cf. Amph.Seleuc.210, Nemes.Nat.Hom.M.40.596A, Gr.Nyss.Ref.Eun.315.2.
German (Pape)
[Seite 379] nicht zusammengeschüttet, unvermischt, Sp., wie Plut. Symp. 8, 10, 2.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
non confondu.
Étymologie: ἀ, συγχέω.
Russian (Dvoretsky)
ἀσύγχῠτος: неслитный, разрозненный (ἔναρθροι καὶ ἀσύγχυτοι εἰκόνες Plut.).
Greek (Liddell-Scott)
ἀσύγχῠτος: -ον, ὁ μὴ συγκεχυμένος, Πλούτ. 2. 735Β· ὁ μὴ συναναμιχθείς, Ἀρρ. Ἐπίκτ. 4. 11, 8. - Ἐπίρρ. -τως αὐτόθι 4. 8, 20.
Greek Monolingual
-η, -ο (AM ἀσύγχυτος, -ον) συγχέω
αυτός για τον οποίο δεν μπορεί να γίνει σύγχυση, σαφής, ξεκάθαρος
νεοελλ.
ο ασύγχιστος
αρχ.
ο αμιγής.
