μονολεχής: Difference between revisions
ᾁδειν ἀμουσότερα Λειβηθρίων → sing worse than Leibethrans, sing worse than the people of Leibethra
m (LSJ1 replacement) |
|||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=monolechis | |Transliteration C=monolechis | ||
|Beta Code=monolexh/s | |Beta Code=monolexh/s | ||
|Definition=Ion. | |Definition=Ion. [[μουνολεχής]], ές, = [[μονόκοιτος]], [[διαζυγίη]] ''AP'' 5.8 (Rufin.); [[κοῖται]] ib. 12.226 (Strat.). | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Latest revision as of 11:23, 25 August 2023
English (LSJ)
Ion. μουνολεχής, ές, = μονόκοιτος, διαζυγίη AP 5.8 (Rufin.); κοῖται ib. 12.226 (Strat.).
German (Pape)
[Seite 203] ές, = μονόκοιτος; Plut. de ad. et am. discr. 20, von der Frau, neben φίλανδρος; – διαζυγία, Rufin. 25 (V, 9); κοῖται, Strat. 68 (XII, 226).
French (Bailly abrégé)
ής, ές :
qui couche seul.
Étymologie: μόνος, λέχος.
Russian (Dvoretsky)
μονολεχής: ион. μουνολεχής 2
1 моногамный, верный супругу (γυναῖκες μονολεχεῖς καὶ φίλανδροι Plut.);
2 делающий одиноким, оставляющий в одиночестве (διαζυγία Anth.);
3 одинокий, осиротелый (κοῖται Anth.).
Greek (Liddell-Scott)
μονολεχής: Ἰων. μουν-, ές, = μονόκοιτος, Πλούτ. 2. 57D, Ἀνθ. Π. 5. 9., 12. 226.
Greek Monolingual
μονολεχής, ιων. τ. μουνολεχής, -ές (Α)
μονόκοιτος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < μον(ο)- + -λεχής (< λέχος), πρβλ. κοινολεχής].
