ποινητήρ: Difference between revisions

From LSJ

Γυναικὸς ἐσθλῆς ἐπιτυχεῖν οὐ ῥᾴδιον → Certe invenire feminam haud facile est bonam → Ein braves Eheweib zu finden ist nicht leicht

Menander, Monostichoi, 94
(6_11)
m (LSJ1 replacement)
 
(9 intermediate revisions by the same user not shown)
Line 8: Line 8:
|Transliteration C=poinitir
|Transliteration C=poinitir
|Beta Code=poinhth/r
|Beta Code=poinhth/r
|Definition=ῆρος, ὁ, <span class="sense"><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> <b class="b2">avenger</b>, <span class="bibl">Opp.<span class="title">H.</span>2.421</span>.</span>
|Definition=ποινητῆρος, ὁ, [[avenger]], Opp.''H.''2.421.
}}
}}
{{pape
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0652.png Seite 652]] ῆρος, ὁ, Rächer, Strafer, Verfolger, Opp. Hal. 2, 421.
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0652.png Seite 652]] ῆρος, ὁ, Rächer, Strafer, Verfolger, Opp. Hal. 2, 421.
}}
{{bailly
|btext=ῆρος;<br /><i>adj. m.</i><br />[[qui punit]], [[vengeur]].<br />'''Étymologie:''' [[ποινάω]].
}}
}}
{{ls
{{ls
|lstext='''ποινητήρ''': ῆρος, ὁ, ([[ποινάω]]) [[ἐκδικητής]], Ὀππ. Ἁλ. 2. 421.
|lstext='''ποινητήρ''': ῆρος, ὁ, ([[ποινάω]]) [[ἐκδικητής]], Ὀππ. Ἁλ. 2. 421.
}}
{{grml
|mltxt=-ῆρος, ὁ, Α θηλ. τ. [[ποινήτειρα]] Μ<br />[[εκδικητής]], [[τιμωρός]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>ποινῶμαι</i> <span style="color: red;">+</span> [[επίθημα]] -<i>τήρ</i> ([[πρβλ]]. [[οδηγητήρ]])].
}}
}}

Latest revision as of 12:27, 25 August 2023

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ποινητήρ Medium diacritics: ποινητήρ Low diacritics: ποινητήρ Capitals: ΠΟΙΝΗΤΗΡ
Transliteration A: poinētḗr Transliteration B: poinētēr Transliteration C: poinitir Beta Code: poinhth/r

English (LSJ)

ποινητῆρος, ὁ, avenger, Opp.H.2.421.

German (Pape)

[Seite 652] ῆρος, ὁ, Rächer, Strafer, Verfolger, Opp. Hal. 2, 421.

French (Bailly abrégé)

ῆρος;
adj. m.
qui punit, vengeur.
Étymologie: ποινάω.

Greek (Liddell-Scott)

ποινητήρ: ῆρος, ὁ, (ποινάω) ἐκδικητής, Ὀππ. Ἁλ. 2. 421.

Greek Monolingual

-ῆρος, ὁ, Α θηλ. τ. ποινήτειρα Μ
εκδικητής, τιμωρός.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ποινῶμαι + επίθημα -τήρ (πρβλ. οδηγητήρ)].