πισσίτης: Difference between revisions
From LSJ
κεῖται μὲν γαίῃ φθίμενον δέμας, ἡ δὲ δοθεῖσα ψυχή μοι ναίει δώματ' ἐπουράνια → my body lies mouldering in the ground, but the soul entrusted to me dwells in heavenly abodes
(6_3) |
m (LSJ1 replacement) |
||
(9 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=pissitis | |Transliteration C=pissitis | ||
|Beta Code=pissi/ths | |Beta Code=pissi/ths | ||
|Definition=[ | |Definition=[ῑ], ου, ὁ, [[flavoured with pitch]], [[οἶνος]] Str.4.6.2, Dsc.5.38, Plu.2.676c. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0619.png Seite 619]] ὁ, [[οἶνος]], mit Pech angemachter, versetzter Wein, Plut. Symp. 5, 5, 1. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0619.png Seite 619]] ὁ, [[οἶνος]], mit Pech angemachter, versetzter Wein, Plut. Symp. 5, 5, 1. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''πισσίτης:''' ου (σῑ) adj. m смолистый ([[οἶνος]] Plut.). | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''πισσίτης''': [ῑ], ὁ, παρεσκευασμένος διὰ πίσσης, [[οἶνος]] Διοσκ. 5. 48, Στράβ. 202. | |lstext='''πισσίτης''': [ῑ], ὁ, παρεσκευασμένος διὰ πίσσης, [[οἶνος]] Διοσκ. 5. 48, Στράβ. 202. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=ο, ΝΑ<br />([[ιδίως]] για το [[κρασί]]) παρασκευασμένος με [[πίσσα]], αυτός που για την [[παρασκευή]] του χρησιμοποιείται και [[πίσσα]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[πίσσα]] <span style="color: red;">+</span> κατάλ. -[[ίτης]] ([[πρβλ]]. [[σεληνίτης]])]. | |||
}} | }} |
Latest revision as of 11:42, 25 August 2023
English (LSJ)
[ῑ], ου, ὁ, flavoured with pitch, οἶνος Str.4.6.2, Dsc.5.38, Plu.2.676c.
German (Pape)
[Seite 619] ὁ, οἶνος, mit Pech angemachter, versetzter Wein, Plut. Symp. 5, 5, 1.
Russian (Dvoretsky)
πισσίτης: ου (σῑ) adj. m смолистый (οἶνος Plut.).
Greek (Liddell-Scott)
πισσίτης: [ῑ], ὁ, παρεσκευασμένος διὰ πίσσης, οἶνος Διοσκ. 5. 48, Στράβ. 202.
Greek Monolingual
ο, ΝΑ
(ιδίως για το κρασί) παρασκευασμένος με πίσσα, αυτός που για την παρασκευή του χρησιμοποιείται και πίσσα.
[ΕΤΥΜΟΛ. < πίσσα + κατάλ. -ίτης (πρβλ. σεληνίτης)].