εὐίατος: Difference between revisions
From LSJ
(CSV import) |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (12 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=eviatos | |Transliteration C=eviatos | ||
|Beta Code=eu)i/atos | |Beta Code=eu)i/atos | ||
|Definition=Ion. | |Definition=Ion. [[εὐίητος]], ον, ([[ἰάομαι]]) [[easy to heal]] or [[remedy]], [[Aristotle|Arist.]]''[[Nicomachean Ethics|EN]]'' 1121a20, [[Theophrastus|Thphr.]] ''[[Historia Plantarum|HP]]'' 5.4.5, Porph.''Abst.''1.56, freq. in Comp., Hp.''Art.'' 14, X.''Eq.''4.2, etc. | ||
}} | |||
{{pape | |||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1072.png Seite 1072]] wohl zu heilen, Xen. re equ. 4, 2; Luc. Abdic. 27 u. a. Sp. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''εὐίᾱτος:''' (ῑ) легко излечимый (νοσήματα Xen., Luc.; перен. ἡ ἄγνοιά τινος Arst.). | |||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''εὐίᾱτος''': -ον, ([[ἰάομαι]]) [[εὐθεράπευτος]], Ἱππ. π. Ἄρθρ. 790 Ξεν. Ἱππ. 4. 2· εὐιατότερος Ἀριστ. Ἠθ. Ν. 7. 2, 10, κ. ἀλλ. | |||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=-η, -ο (ΑΜ [[εὐίατος]], -ον, Α ιων. τ. εὐίητος, -ον)<br />αυτός που θεραπεύεται εύκολα, ο ευκολοθεράπευτος.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>ευ</i> <span style="color: red;">+</span> [[ιατός]] «[[θεραπεύσιμος]]» <span style="color: red;"><</span> [[ιώμαι]]]. | |||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''εὐίᾱτος:''' -ον ([[ἰάομαι]]), αυτός που γιατρεύεται εύκολα, σε Ξεν. | |||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=εὐ-ίᾱτος, ον [[ἰάομαι]]<br />[[easy]] to [[heal]], Xen. | |||
}} | }} | ||
Latest revision as of 10:47, 25 August 2023
English (LSJ)
Ion. εὐίητος, ον, (ἰάομαι) easy to heal or remedy, Arist.EN 1121a20, Thphr. HP 5.4.5, Porph.Abst.1.56, freq. in Comp., Hp.Art. 14, X.Eq.4.2, etc.
German (Pape)
[Seite 1072] wohl zu heilen, Xen. re equ. 4, 2; Luc. Abdic. 27 u. a. Sp.
Russian (Dvoretsky)
εὐίᾱτος: (ῑ) легко излечимый (νοσήματα Xen., Luc.; перен. ἡ ἄγνοιά τινος Arst.).
Greek (Liddell-Scott)
εὐίᾱτος: -ον, (ἰάομαι) εὐθεράπευτος, Ἱππ. π. Ἄρθρ. 790 Ξεν. Ἱππ. 4. 2· εὐιατότερος Ἀριστ. Ἠθ. Ν. 7. 2, 10, κ. ἀλλ.
Greek Monolingual
-η, -ο (ΑΜ εὐίατος, -ον, Α ιων. τ. εὐίητος, -ον)
αυτός που θεραπεύεται εύκολα, ο ευκολοθεράπευτος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + ιατός «θεραπεύσιμος» < ιώμαι].
Greek Monotonic
εὐίᾱτος: -ον (ἰάομαι), αυτός που γιατρεύεται εύκολα, σε Ξεν.
