οἰκιήτης: Difference between revisions
From LSJ
Τέθνηκ' ἐν ἀνθρώποισιν πᾶσα γὰρ χάρις → Emortua omnis est hominibus gratia → Zu Grab getragen ist bei Menschen aller Dank
(9) |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (13 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=oikiitis | |Transliteration C=oikiitis | ||
|Beta Code=oi)kih/ths | |Beta Code=oi)kih/ths | ||
|Definition=εω, ὁ, Ion.for | |Definition=εω, ὁ, Ion. for [[οἰκέτης]], Pherecyd. ap. D.L.1.122, Ant.Lib. 41.2: Locr., Thess., Arc. ϝοικιάτας, ''IG''9(1).334.44, 9(2).257, 5(2).262.16 (all v B.C.); οἰκιάτης St.Byz. [[sub verbo|s.v.]] [[οἶκος]], ''EM''698.11. | ||
}} | |||
{{pape | |||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0301.png Seite 301]] ὁ, ion. = [[οἰκέτης]]; Pherecyd. bei D. L. 1, 122; Hdn. Eust. 468. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''οἰκιήτης:''' ου ὁ Diog. L. = [[οἰκέτης]] I. | |||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''οἰκιήτης''': -ου, ὁ, Ἰων. ἀντὶ [[οἰκέτης]], Φερεκύδ. παρὰ Διογ. Λ. 1. 122· [[οἰκιάτης]] παρὰ Στεφ. Β. ἐν λέξ. [[οἶκος]], Ἐτυμ. Μέγ. 698. 11· πρβλ. [[πολιήτης]]. | |||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=[[οἰκιήτης]], ιων. τ. και αττ. τ. [[οἰκιάτης]] και θεσσ., λοκρ., αρκαδ. τ. Fοικιάτας, ὁ (Α)<br />[[οικέτης]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[οἰκία]] <span style="color: red;">+</span> κατάλ. -<i>ήτης</i> (<b>πρβλ.</b> [[κωμήτης]], [[λιμνήτης]])]. | |||
}} | }} | ||
Latest revision as of 10:52, 25 August 2023
English (LSJ)
εω, ὁ, Ion. for οἰκέτης, Pherecyd. ap. D.L.1.122, Ant.Lib. 41.2: Locr., Thess., Arc. ϝοικιάτας, IG9(1).334.44, 9(2).257, 5(2).262.16 (all v B.C.); οἰκιάτης St.Byz. s.v. οἶκος, EM698.11.
German (Pape)
[Seite 301] ὁ, ion. = οἰκέτης; Pherecyd. bei D. L. 1, 122; Hdn. Eust. 468.
Russian (Dvoretsky)
οἰκιήτης: ου ὁ Diog. L. = οἰκέτης I.
Greek (Liddell-Scott)
οἰκιήτης: -ου, ὁ, Ἰων. ἀντὶ οἰκέτης, Φερεκύδ. παρὰ Διογ. Λ. 1. 122· οἰκιάτης παρὰ Στεφ. Β. ἐν λέξ. οἶκος, Ἐτυμ. Μέγ. 698. 11· πρβλ. πολιήτης.
Greek Monolingual
οἰκιήτης, ιων. τ. και αττ. τ. οἰκιάτης και θεσσ., λοκρ., αρκαδ. τ. Fοικιάτας, ὁ (Α)
οικέτης.
[ΕΤΥΜΟΛ. < οἰκία + κατάλ. -ήτης (πρβλ. κωμήτης, λιμνήτης)].
