εἰσποιητός: Difference between revisions
δειναὶ δ' ἅμ' ἕπονται κῆρες ἀναπλάκητοι → and after him come dread spirits of death that never miss their mark
(big3_13) |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (14 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=eispoiitos | |Transliteration C=eispoiitos | ||
|Beta Code=ei)spoihto/s | |Beta Code=ei)spoihto/s | ||
|Definition=ή, όν | |Definition=εἰσποιητή, εἰσποιητόν, [[adopted]], Lys.''Fr.''55, D.44.34,60.4. | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=-ή, -όν<br /><b class="num">• Grafía:</b> frec. acent. -ποίητος en ed.<br /><b class="num">I</b> <b class="num">1</b>jur. [[entregado en adopción]], [[adoptivo]] c. dat. ἀπογράφουσι τὼ παῖδε τούτω πρὸς τὸν ἄρχοντα ὡς εἰσποιήτω τοῖς τοῦ Εὐκτήμονος ὑέσι Is.6.36, c. εἰς y ac. εἰσποίητος δ' ἦν ὁ πατὴρ ... εἰς ἄλλον οἶκον el padre había sido dado en adopción a otra casa</i> Is.9.2, c. gen. del padre adoptivo Ῥούφου [[γνήσιος]] υἱός, Ἡρώδου εἰ. <i>IG</i> 2<sup>2</sup>.3979.2 (II d.C.), Καίσαρος φύσει υἱῷ καὶ Εὐσεβοῦς εἰσποιητῷ Iust.Phil.1<i>Apol</i>.proem., de [[Cristo]] en la terminología nestoriana, frente al Hijo auténtico υἱῶν ... δυάδα ... ὧν ὁ μέν ἐστι φύσει καὶ ἀληθῶς, θάτερός γε μὴν εἰ. τε καὶ νόθος Cyr.Al.<i>Chr.Un</i>.745c, cf. Thdt.<i>Ep.Sirm</i>.147 (p.202)<br /><b class="num">•</b>en una asociación relig., ref. los nuevos miembros εἰσποιητοὶ ἀδ[ελφοὶ σ] εβόμενοι θεὸν ὕψιστον <i>IPE</i> 2.452.5 (Tanais III d.C.)<br /><b class="num">•</b>subst. ὁ εἰ. [[hijo adoptivo]] Is.3.46, D.44.34, D.H.<i>Isoc</i>.18.2, εἰσποιητὸν εἰσάγειν presentar (a la fratría) un hijo adoptivo</i> Lys.<i>Fr</i>.27<br /><b class="num">•</b>fig. [[por adopción]] ref. ciudadanos, op. [[ἐπιχώριος]] D.Chr.38.4, cf. [[πολίται]] προσαγορευόμενοι ὁμοῖοι ... τοῖς εἰσποιητοῖς τῶν παίδων D.60.4.<br /><b class="num">2</b> [[recibido en adopción]], [[adoptado]] ὁ τὴν ἐν πίστει δικαίωσιν εἰσποιητὴν ἔχων διὰ Χριστοῦ el que posee la justificación por la fe recibida por gracia de Cristo</i> Cyr.Al.M.68.976B<br /><b class="num">•</b>en la polémica nestoriana sobre la naturaleza del Hijo οὐκ ἔξωθεν οὐδὲ εἰσποίητον αὐτῷ δεδόσθαι ... τοῦ πνεύματος τὴν ἐνέργειαν Cyr.Al.<i>Nest</i>.4.1 (p.77.34).<br /><b class="num">3</b> [[introducido desde fuera]], [[desde el exterior]], [[extranjero]] οἱ εἰσποιητοὶ θεοί Didym.M.39.924B.<br /><b class="num">II</b> adv. -ῶς [[desde el exterior]], [[de modo adventicio]] (τὰ κτίσματα) εἰ. παρὰ Θεοῦ καταπλουτοῦσι τὴν χάριν Cyr.Al.M.68.692A. | |||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ή, όν :<br />adopté, adoptif (enfant).<br />'''Étymologie:''' [[ἐσποιέω]]. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''εἰσποιητός''': -ή, -όν, υἱοθετηθείς, Λυσ. Ἀποσπ. 33, Δημ. 1088. 4., 1390. 8. | |lstext='''εἰσποιητός''': -ή, -όν, υἱοθετηθείς, Λυσ. Ἀποσπ. 33, Δημ. 1088. 4., 1390. 8. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{grml | ||
| | |mltxt=[[εἰσποιητός]], -ή, -όν (Α)<br />υιοθετημένος, [[θετός]]<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> (<b>για πράγμ.</b>) αυτός τον οποίο αποκτά [[κανείς]] για τον εαυτό του<br /><b>2.</b> αυτός που αποκτήθηκε με [[υιοθεσία]]<br /><b>3.</b> αυτός που έχει εισαχθεί από το εξωτερικό. | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''εἰσποιητός:''' -ή, -όν, υιοθετημένος, σε Δημ. | |||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=[[εἰσποιητός]], ή, όν<br />[[adopted]], Dem. | |||
}} | }} | ||
{{ | {{pape | ||
| | |ptext=<i>an Kindes statt [[angenommen]], [[adoptiert]]</i>, Isae. 3.46 Dem. 44.24 und [[öfter]]; <i>B.A</i>. 247 erkl. [[θετός]]. | ||
}} | }} | ||
Latest revision as of 11:58, 25 August 2023
English (LSJ)
εἰσποιητή, εἰσποιητόν, adopted, Lys.Fr.55, D.44.34,60.4.
Spanish (DGE)
-ή, -όν
• Grafía: frec. acent. -ποίητος en ed.
I 1jur. entregado en adopción, adoptivo c. dat. ἀπογράφουσι τὼ παῖδε τούτω πρὸς τὸν ἄρχοντα ὡς εἰσποιήτω τοῖς τοῦ Εὐκτήμονος ὑέσι Is.6.36, c. εἰς y ac. εἰσποίητος δ' ἦν ὁ πατὴρ ... εἰς ἄλλον οἶκον el padre había sido dado en adopción a otra casa Is.9.2, c. gen. del padre adoptivo Ῥούφου γνήσιος υἱός, Ἡρώδου εἰ. IG 22.3979.2 (II d.C.), Καίσαρος φύσει υἱῷ καὶ Εὐσεβοῦς εἰσποιητῷ Iust.Phil.1Apol.proem., de Cristo en la terminología nestoriana, frente al Hijo auténtico υἱῶν ... δυάδα ... ὧν ὁ μέν ἐστι φύσει καὶ ἀληθῶς, θάτερός γε μὴν εἰ. τε καὶ νόθος Cyr.Al.Chr.Un.745c, cf. Thdt.Ep.Sirm.147 (p.202)
•en una asociación relig., ref. los nuevos miembros εἰσποιητοὶ ἀδ[ελφοὶ σ] εβόμενοι θεὸν ὕψιστον IPE 2.452.5 (Tanais III d.C.)
•subst. ὁ εἰ. hijo adoptivo Is.3.46, D.44.34, D.H.Isoc.18.2, εἰσποιητὸν εἰσάγειν presentar (a la fratría) un hijo adoptivo Lys.Fr.27
•fig. por adopción ref. ciudadanos, op. ἐπιχώριος D.Chr.38.4, cf. πολίται προσαγορευόμενοι ὁμοῖοι ... τοῖς εἰσποιητοῖς τῶν παίδων D.60.4.
2 recibido en adopción, adoptado ὁ τὴν ἐν πίστει δικαίωσιν εἰσποιητὴν ἔχων διὰ Χριστοῦ el que posee la justificación por la fe recibida por gracia de Cristo Cyr.Al.M.68.976B
•en la polémica nestoriana sobre la naturaleza del Hijo οὐκ ἔξωθεν οὐδὲ εἰσποίητον αὐτῷ δεδόσθαι ... τοῦ πνεύματος τὴν ἐνέργειαν Cyr.Al.Nest.4.1 (p.77.34).
3 introducido desde fuera, desde el exterior, extranjero οἱ εἰσποιητοὶ θεοί Didym.M.39.924B.
II adv. -ῶς desde el exterior, de modo adventicio (τὰ κτίσματα) εἰ. παρὰ Θεοῦ καταπλουτοῦσι τὴν χάριν Cyr.Al.M.68.692A.
French (Bailly abrégé)
ή, όν :
adopté, adoptif (enfant).
Étymologie: ἐσποιέω.
Greek (Liddell-Scott)
εἰσποιητός: -ή, -όν, υἱοθετηθείς, Λυσ. Ἀποσπ. 33, Δημ. 1088. 4., 1390. 8.
Greek Monolingual
εἰσποιητός, -ή, -όν (Α)
υιοθετημένος, θετός
αρχ.
1. (για πράγμ.) αυτός τον οποίο αποκτά κανείς για τον εαυτό του
2. αυτός που αποκτήθηκε με υιοθεσία
3. αυτός που έχει εισαχθεί από το εξωτερικό.
Greek Monotonic
εἰσποιητός: -ή, -όν, υιοθετημένος, σε Δημ.
Middle Liddell
εἰσποιητός, ή, όν
adopted, Dem.
German (Pape)
an Kindes statt angenommen, adoptiert, Isae. 3.46 Dem. 44.24 und öfter; B.A. 247 erkl. θετός.
