ἑρπηστής: Difference between revisions
Δύναται τὸ πλουτεῖν καὶ φιλανθρώπους ποιεῖν → Being rich can even produce a social conscience → Animos nonnumquam humanos concinnant opes → Mitunter macht der Reichtum Menschen auch human
(14) |
(4) |
||
| Line 21: | Line 21: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=ο (Α [[ἑρπηστής]]) [[έρπω]]<br /><b>νεοελλ.</b><br />[[γένος]] σαρκοφάγων θηλαστικών της οικογένειας τών βιβεριδών, μαγκούστα<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> το [[ερπετό]]<br /><b>2.</b> «[[ἑρπηστής]] μῡς» — το [[ποντίκι]]<br /><b>3.</b> νηματόζωο της Μεδίνης<br /><b>4.</b> <b>ως επίθ.</b> αυτός που έρπει. | |mltxt=ο (Α [[ἑρπηστής]]) [[έρπω]]<br /><b>νεοελλ.</b><br />[[γένος]] σαρκοφάγων θηλαστικών της οικογένειας τών βιβεριδών, μαγκούστα<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> το [[ερπετό]]<br /><b>2.</b> «[[ἑρπηστής]] μῡς» — το [[ποντίκι]]<br /><b>3.</b> νηματόζωο της Μεδίνης<br /><b>4.</b> <b>ως επίθ.</b> αυτός που έρπει. | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''ἑρπηστής:''' -οῦ, ὁ, = [[ἑρπετόν]], λέγεται για [[ποντίκι]], σε Ανθ.<br /><b class="num">2.</b> επίθ., συρόμενος με την [[κοιλιά]], στον ίδ. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 23:08, 30 December 2018
English (LSJ)
οῦ, ὁ,=ἑρπετόν, Nic.Th.9, etc.; of a mouse, AP9.86 (Antiphil.). b guinea-worm, Hippiatr.58. 2 Adj. creeping, ἑρπηστὴν πόδα, κισσέ, χορεύσας AP11.33 (Phil.).
German (Pape)
[Seite 1034] ὁ, der Kriecher, = ἑρπετόν, kriechendes Thier, Nic. Th. 9. 206. 897; so nennt Antiphil. 22 (IX, 86) die Maus; adj. kriechend, πούς, von Epheu, der sich rankt, Philp. 45 (XI, 33). Vgl. ἑρπυστής.
Greek (Liddell-Scott)
ἑρπηστής: -οῦ, ὁ, = ἑρπετόν, Νικ. Θ. 9, κτλ.· ἐπὶ μυός, Ἀνθ. Π. 9. 86. 3) ἐπιθ., ὁ ἕρπων, ἑρπηστὴν πόδα, κισσέ, χορεύσας αὐτόθι 11. 33.
French (Bailly abrégé)
οῦ;
adj. m.
qui rampe ; subst. ὁ ἑρπηστής reptile.
Étymologie: ἕρπω.
Greek Monolingual
ο (Α ἑρπηστής) έρπω
νεοελλ.
γένος σαρκοφάγων θηλαστικών της οικογένειας τών βιβεριδών, μαγκούστα
αρχ.
1. το ερπετό
2. «ἑρπηστής μῡς» — το ποντίκι
3. νηματόζωο της Μεδίνης
4. ως επίθ. αυτός που έρπει.
Greek Monotonic
ἑρπηστής: -οῦ, ὁ, = ἑρπετόν, λέγεται για ποντίκι, σε Ανθ.
2. επίθ., συρόμενος με την κοιλιά, στον ίδ.
