εὐπαρόρμητος: Difference between revisions
From LSJ
(15) |
(4) |
||
| Line 21: | Line 21: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=[[εὐπαρόρμητος]], -ον (Α)<br />αυτός που οργίζεται, που ερεθίζεται εύκολα.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>ευ</i> <span style="color: red;">+</span> <i>παρ</i>-[[ορμώ]] (<b>[[πρβλ]].</b> <i>α</i>-<i>παρ</i>-<i>όρμητος</i>)]. | |mltxt=[[εὐπαρόρμητος]], -ον (Α)<br />αυτός που οργίζεται, που ερεθίζεται εύκολα.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>ευ</i> <span style="color: red;">+</span> <i>παρ</i>-[[ορμώ]] (<b>[[πρβλ]].</b> <i>α</i>-<i>παρ</i>-<i>όρμητος</i>)]. | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''εὐπαρόρμητος:''' -ον ([[παρορμάω]]), αυτός που εξάπτεται εύκολα, [[παρορμητικός]], σε Αριστ. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 23:08, 30 December 2018
English (LSJ)
ον,
A easily excited, πρός τινας Arist. Rh.1379a17.
German (Pape)
[Seite 1087] leicht in Bewegung zu setzen, aufzuregen, Arist. rhet. 2, 2, = καὶ ὀργίλοι.
Greek (Liddell-Scott)
εὐπαρόρμητος: -ον, εὐκόλως παρορμώμενος, Ἀριστ. Ρητ. 2. 2, 10.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
facile à exciter, à émouvoir.
Étymologie: εὖ, παρορμάω.
Greek Monolingual
εὐπαρόρμητος, -ον (Α)
αυτός που οργίζεται, που ερεθίζεται εύκολα.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + παρ-ορμώ (πρβλ. α-παρ-όρμητος)].
Greek Monotonic
εὐπαρόρμητος: -ον (παρορμάω), αυτός που εξάπτεται εύκολα, παρορμητικός, σε Αριστ.
