θαμινός: Difference between revisions
(16) |
(4) |
||
| Line 21: | Line 21: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=[[θαμινός]] και θαμεινός, -ή, -όν (Α)<br /><b>1.</b> [[συχνός]], [[πυκνός]]<br /><b>2.</b> (το ουδ. πληθ. ως επίρρ.) <i>θαμινά</i><br />[[συχνά]]. <br /><b>επίρρ.</b><i>..</i><br /><i>θαμινώς</i> (Α)<br />[[θαμά]], [[συχνά]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[θαμά]] (<b>[[πρβλ]].</b> [[πυκινός]])]. | |mltxt=[[θαμινός]] και θαμεινός, -ή, -όν (Α)<br /><b>1.</b> [[συχνός]], [[πυκνός]]<br /><b>2.</b> (το ουδ. πληθ. ως επίρρ.) <i>θαμινά</i><br />[[συχνά]]. <br /><b>επίρρ.</b><i>..</i><br /><i>θαμινώς</i> (Α)<br />[[θαμά]], [[συχνά]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[θαμά]] (<b>[[πρβλ]].</b> [[πυκινός]])]. | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''θᾰμῐνός:''' -ή, -όν, [[συχνός]], στο ουδ. πληθ. [[θαμινά]]· ως επίρρ. = [[θαμά]], σε Πίνδ., Αττ.· βλ. [[θαμέες]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 18:52, 30 December 2018
English (LSJ)
and θαμῑνός (h.Merc.44, Call.Aet.3.1.36, Nic.Th.239 (v.l.); θαμεινός Choerob. in An.Ox.2.180), ή, όν,
A crowded, close-set, Call.Cer. 65, Lyr.Alex.Adesp.7.14: usu. neut. pl. θαμινά, as Adv. = θαμά, Pi. O.1.53, Pae.6.16, Ar.Pl.292 (lyr.), X.Mem.3.11.15, An.4.1.16 (v.l. θαμεινά): sg., θαμινόν A.R.3.1266: Sup. -ώτατος Suid. Adv. -νῶς Hsch.: Comp. -ώτερον Parth.Fr.29.
German (Pape)
[Seite 1185] (θαμά, vgl. θαμειός), häufig, θαμινώτατος erkl. Suid. πυκνότατος. Gebräuchlich scheint nur θαμινά adverbial, häufig, oft, Pind. Ol. 1, 53 N. 3, 42; in Prosa, Xen. Mem. 3, 11, 15 u. A. – VLL. haben auch adv. θαμινῶς.
Greek (Liddell-Scott)
θᾰμῐνός: -ή, -όν, = θαμειός, ἐν χρήσει μόνον κατ’ οὐδ. πληθ. θαμινά, ὡς ἐπίρρ. = θαμά, Πίνδ. Ο. 1. 85, Ἀριστοφ. Πλ. 292, Ξεν. Ἀπομν. 3. 11, 5· - συγκρ. θαμινώτατος Σουΐδ. - Ἐπίρρ. -νῶς Ἡσύχ.
French (Bailly abrégé)
ή, όν :
fréquent ; pl. neutre adv. • θαμινά fréquemment.
Étymologie: θαμά.
Greek Monolingual
θαμινός και θαμεινός, -ή, -όν (Α)
1. συχνός, πυκνός
2. (το ουδ. πληθ. ως επίρρ.) θαμινά
συχνά.
επίρρ...
θαμινώς (Α)
θαμά, συχνά.
[ΕΤΥΜΟΛ. < θαμά (πρβλ. πυκινός)].
Greek Monotonic
θᾰμῐνός: -ή, -όν, συχνός, στο ουδ. πληθ. θαμινά· ως επίρρ. = θαμά, σε Πίνδ., Αττ.· βλ. θαμέες.
