πυκινός

From LSJ

πᾶσα γυνὴ τοῦ λύχνου ἀρθέντος ἡ αὐτή ἐστι → all women are the same in the dark, all women are the same when the lights go out

Source
Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: πῠκῐνός Medium diacritics: πυκινός Low diacritics: πυκινός Capitals: ΠΥΚΙΝΟΣ
Transliteration A: pykinós Transliteration B: pykinos Transliteration C: pykinos Beta Code: pukino/s

English (LSJ)

πυκινῶς, v. πυκνός.

German (Pape)

[Seite 815] poet. gedehnte Form = πυκνός, w. m. s.

French (Bailly abrégé)

ή, όν :
I. au sens collectif;
1 dru, serré : πυκιναὶ φάλαγγες IL lignes de combattants serrées ; πυκινοὶ λίθοι IL pierres bien jointes;
2 épais : πυκινὴ ὕλη IL bois épais ; πυκινὸν λέχος OD litière épaisse;
3 solidement joint en parl. d'une cuirasse ; étroitement fermé en parl. d'une maison;
4 fig. consistant, fort ; adv. • πυκινόν περ ἀχεύων OD quoique très affligé;
5 en parl. de l'intelligence consistant ; sage, prudent, avisé (esprit, conseil, parole);
II. au sens partitif fréquent, qui se succède sans interruption : πυκινὰ βέλεα IL traits qui se succèdent sans interruption ; πυκινοὶ δρόσοι SOPH pluie serrée.
Étymologie: cf. πυκνός.

English (Autenrieth)

(πύκα): close, thick, compact; θώρηξ, ἀσπίς, χλαῖνα, Od. 14.521; with reference to the particles or parts of anything, νέφος, φάλαγγες, στίχες; of a bed with several coverings, ‘closely spread,’ Il. 9.621; πυκινὰ πτερά, perhaps to be taken adverbially, of the movements in close succession (see below), Od. 2.151, etc.; of thick foliage, ὄζος, θάμνος, ὕλη; ‘closely shut,’ ‘packed,’ θύρη, χηλός, Ξ 1, Od. 13.68; metaph., ‘strong,’ ‘sore,’ ἄχος, ἄτη, Π, Il. 24.480; wise, prudent, sagacious, φρένες, μήδεα, ἔπος, etc.—Adv., πυκ(ι)νόν, πυκ(ι)νά, πυκινῶς, close, fast, rapidly, often; also deeply, wisely.

English (Slater)

πῠκῐνός, πυκνός shrewd Σίσυφον μὲν πυκνότατον παλάμαις ὡς θεόν (O. 13.52) πυκινὰν μῆτιν κλύοντες (sc. Μηδείας) (P. 4.58) πυκινῷ θυμῷ (sc. Πελία) (P. 4.73) ἀμφὶ πυκναῖς Τειρεσίαο βουλαῖς (Pauw: Τειρεσίαο πυκιναῖς codd.) (I. 7.8) ἀπὸ Ταυγέτοιο μὲν Λάκαιναν ἐπὶ θηρσὶ κύνα τρέχειν πυκινώτατον ἑρπετόν fr. 106. 3.

Greek Monolingual

-ή, -όν, Α
(ποιητ. τ.) βλ. πυκνός.

Greek Monotonic

πῠκῐνός: πυκνῶς, βλ. πυκνός.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

πυκινός -ή -όν poët. voor πυκνός.

Russian (Dvoretsky)

πῠκῐνός:
1 плотно сомкнутый, густой (ὕλη, φάλαγγες Hom.);
2 плотно пригнанный, сплоченный (λίθοι Hom.);
3 частый, сплошной (βέλεα Hom.; δρόσοι Soph.);
4 крепко сколоченный (θώρηξ, δόμος Hom.);
5 хорошо постланный, мягкий (λέχος Hom.);
6 солидный, (благо)разумный (νόος, βουλή, μῦθοι Hom.): ἄπορα πυκινοῖς πάθη Soph. обстоятельства, из которых и умные (люди) не найдут выхода.