κλαγγηδόν: Difference between revisions
καλῶς γέ μου τὸν υἱὸν ὦ Στιλβωνίδη εὑρὼν ἀπιόντ' ἀπὸ γυμνασίου λελουμένον οὐκ ἔκυσας, οὐ προσεῖπας, οὐ προσηγάγου, οὐκ ὠρχιπέδισας, ὢν ἐμοὶ πατρικὸς φίλος → Ah! Is this well done, Stilbonides? You met my son coming from the bath after the gymnasium and you neither spoke to him, nor kissed him, nor took him with you, nor ever once felt his balls. Would anyone call you an old friend of mine?
(20) |
(5) |
||
Line 24: | Line 24: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=[[κλαγγηδόν]] (AM, Α και [[κλαγγόν]])<br /><b>επίρρ.</b> με [[κλαγγή]], με κρωγμό («[[ἔνθα]] καὶ [[ἔνθα]] ποιῶνται ἀγαλλόμενα πτερύγεσσιν, [[κλαγγηδόν]] προκαθιζόντων», <b>Ομ. Ιλ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[κλαγγή]] <span style="color: red;">+</span> επιρρμ. κατάλ. -<i>δόν</i>, <b>[[πρβλ]].</b> <i>οκλα</i>-<i>δόν</i>, <i>πρηνη</i>-<i>δόν</i>]. | |mltxt=[[κλαγγηδόν]] (AM, Α και [[κλαγγόν]])<br /><b>επίρρ.</b> με [[κλαγγή]], με κρωγμό («[[ἔνθα]] καὶ [[ἔνθα]] ποιῶνται ἀγαλλόμενα πτερύγεσσιν, [[κλαγγηδόν]] προκαθιζόντων», <b>Ομ. Ιλ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[κλαγγή]] <span style="color: red;">+</span> επιρρμ. κατάλ. -<i>δόν</i>, <b>[[πρβλ]].</b> <i>οκλα</i>-<i>δόν</i>, <i>πρηνη</i>-<i>δόν</i>]. | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''κλαγγηδόν:''' επίρρ., με θόρυβο, [[βοή]], οξύ μεταλλικό ήχο, σε Ομήρ. Ιλ. | |||
}} | }} |
Revision as of 23:52, 30 December 2018
English (LSJ)
Adv.
A with a clang, noise, din, Il.2.463:—also κλαγγ-όν, Babr.124.13, prob. in Id.135.3.
German (Pape)
[Seite 1444] mit Getön, mit Lärm, Il. 2, 463, wie Luc. Pisc. 42, von Gänsen u. ä.
Greek (Liddell-Scott)
κλαγγηδόν: Ἐπίρρ., μετὰ κλαγγῆς, θορύβου, βοῆς, Ἰλ. Β. 463· ― ὡσαύτως κλαγγόν, Βαβρ. παρὰ Σουΐδ., ἔνθα ὁ Ἰακώψιος (Ἀνθ. Π. 3, 149) διορθοῖ κλαγκτόν.
French (Bailly abrégé)
adv.
avec un bruit aigu.
Étymologie: κλαγγή, -δον.
English (Autenrieth)
adv., with cries, Il. 2.463†.
Greek Monolingual
κλαγγηδόν (AM, Α και κλαγγόν)
επίρρ. με κλαγγή, με κρωγμό («ἔνθα καὶ ἔνθα ποιῶνται ἀγαλλόμενα πτερύγεσσιν, κλαγγηδόν προκαθιζόντων», Ομ. Ιλ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < κλαγγή + επιρρμ. κατάλ. -δόν, πρβλ. οκλα-δόν, πρηνη-δόν].
Greek Monotonic
κλαγγηδόν: επίρρ., με θόρυβο, βοή, οξύ μεταλλικό ήχο, σε Ομήρ. Ιλ.