κουρσεύω: Difference between revisions
ἀλλ' ἐπὶ καὶ θανάτῳ φάρμακον κάλλιστον ἑᾶς ἀρετᾶς ἅλιξιν εὑρέσθαι σὺν ἄλλοις → even at the price of death, the fairest way to win his own exploits together with his other companions | but even at the risk of death would find the finest elixir of excellence together with his other companions | but to find, together with other young men, the finest remedy — the remedy of one's own valor — even at the risk of death
(21) |
m (Text replacement - "———————— " to "<br />") |
||
Line 11: | Line 11: | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=<b>(I)</b><br />(Μ [[κουρσεύω]]) [[κούρσος]]<br /><b>1.</b> [[εκτελώ]] [[επιδρομή]] σε [[ξένη]] [[χώρα]], [[κάνω]] ληστρική [[επιδρομή]], [[λεηλατώ]], [[λαφυραγωγώ]]<br /><b>νεοελλ.</b><br /><b>1.</b> (σχετικά με [[δένδρο]]) [[κατακόβω]]<br /><b>2.</b> [[καταστρέφω]]<br /><b>νεοελλ.-μσν.</b><br />[[κυριεύω]], [[εκπορθώ]]<br /><b>μσν.</b><br /><b>1.</b> (η μτχ. παθ. παρακμ. ως επίθ.) <i>κουρσεμένος</i>, -<i>η</i>, -<i>ον</i><br />καταπονημένος, εξαντλημένος<br /><b>2.</b> (το ουδ. μτχ. ως ουσ.) <i>τα κουρσεμένα</i><br />η [[λεία]], τα [[λάφυρα]]. | |mltxt=<b>(I)</b><br />(Μ [[κουρσεύω]]) [[κούρσος]]<br /><b>1.</b> [[εκτελώ]] [[επιδρομή]] σε [[ξένη]] [[χώρα]], [[κάνω]] ληστρική [[επιδρομή]], [[λεηλατώ]], [[λαφυραγωγώ]]<br /><b>νεοελλ.</b><br /><b>1.</b> (σχετικά με [[δένδρο]]) [[κατακόβω]]<br /><b>2.</b> [[καταστρέφω]]<br /><b>νεοελλ.-μσν.</b><br />[[κυριεύω]], [[εκπορθώ]]<br /><b>μσν.</b><br /><b>1.</b> (η μτχ. παθ. παρακμ. ως επίθ.) <i>κουρσεμένος</i>, -<i>η</i>, -<i>ον</i><br />καταπονημένος, εξαντλημένος<br /><b>2.</b> (το ουδ. μτχ. ως ουσ.) <i>τα κουρσεμένα</i><br />η [[λεία]], τα [[λάφυρα]].<br /><b>(II)</b><br />[[κουρσεύω]] (Μ) [[κούρσα]]<br />[[τρέχω]]. | ||
}} | }} |
Revision as of 14:05, 8 January 2019
English (LSJ)
A seize, ravage, τὴν Ἐπίδαυρον Anon.in Rh.204.34, cf. Babr.179 (paraphr.).
Greek Monolingual
(I)
(Μ κουρσεύω) κούρσος
1. εκτελώ επιδρομή σε ξένη χώρα, κάνω ληστρική επιδρομή, λεηλατώ, λαφυραγωγώ
νεοελλ.
1. (σχετικά με δένδρο) κατακόβω
2. καταστρέφω
νεοελλ.-μσν.
κυριεύω, εκπορθώ
μσν.
1. (η μτχ. παθ. παρακμ. ως επίθ.) κουρσεμένος, -η, -ον
καταπονημένος, εξαντλημένος
2. (το ουδ. μτχ. ως ουσ.) τα κουρσεμένα
η λεία, τα λάφυρα.
(II)
κουρσεύω (Μ) κούρσα
τρέχω.