κύβιτον: Difference between revisions
Σοφῷ παρ' ἀνδρὶ (Σοφοῦ παρ' ἀνδρὸς) πρῶτος εὑρέθη λόγος → Apud sapientem inventa est ratio primitus → Bei einem weisen Mann fand man zuerst Vernunft
(22) |
(nl) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=[[κύβιτον]], τὸ (Α)<br /><b>1.</b> ο [[αγκώνας]] («[[μετά]] δέ τὸν βραχίονα, ἀγκὼν τὸ [[σύμπαν]] [[ἄρθρον]], καὶ τὸ ὀξύ, ἐφ' οὗ κλινόμενοι στηριζόμεθα<br />οἱ δὲ [[ὠλέκρανον]] καλοῡσι, Δωριεῑς δὲ οἱ ἐν Σικελίᾳ [[κύβιτον]]», Ιπποκρ.)<br /><b>2.</b> [[μονάδα]] μήκους ίση με την [[απόσταση]] από τον αγκώνα ώς την [[άκρη]] του μέσου δακτύλου.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Δάνεια, λ., πιθ. από ιταλική διάλεκτο (ίσως τη σικελική) ή από <i>το</i> λατ. <i>cubitum</i><br />κατ' άλλους, η λ. προέρχεται από το [[κύβος]]. | |mltxt=[[κύβιτον]], τὸ (Α)<br /><b>1.</b> ο [[αγκώνας]] («[[μετά]] δέ τὸν βραχίονα, ἀγκὼν τὸ [[σύμπαν]] [[ἄρθρον]], καὶ τὸ ὀξύ, ἐφ' οὗ κλινόμενοι στηριζόμεθα<br />οἱ δὲ [[ὠλέκρανον]] καλοῡσι, Δωριεῑς δὲ οἱ ἐν Σικελίᾳ [[κύβιτον]]», Ιπποκρ.)<br /><b>2.</b> [[μονάδα]] μήκους ίση με την [[απόσταση]] από τον αγκώνα ώς την [[άκρη]] του μέσου δακτύλου.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Δάνεια, λ., πιθ. από ιταλική διάλεκτο (ίσως τη σικελική) ή από <i>το</i> λατ. <i>cubitum</i><br />κατ' άλλους, η λ. προέρχεται από το [[κύβος]]. | ||
}} | |||
{{elnl | |||
|elnltext=κύβιτον, τό [Lat. cubitum] elleboog. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 07:28, 1 January 2019
English (LSJ)
[ῠ], τό,
A elbow, Lat. cubitum, Hp.Loc.Hom.6; Sicilian for Att. ὀλέκρανον, Ruf.Onom.79, cf.Poll.2.141: wrongly expld. as κυβοειδὲς ὀστάριον by Bacch. ap. Erot.
German (Pape)
[Seite 1523] τό, der Ellenbogen, cubitus, Hippocr. u. Sp.
Greek (Liddell-Scott)
κύβῐτον: ῠ, τό, ὁ ἀγκών, τὸ ὠλέκρανον, Λατ. cubitum, Ἱππ. 410. 35 κἑξ., κατὰ τὸν Πολυδ. Βϳ, 141 καὶ Ροῦφον, λέξ. Σικελικὴ ἀντὶ τοῦ Ἀττ. ὠλέκρανον· ὁ δὲ Φώτ. ἔχει κύβηττον ἐκ τοῦ Ἐπιχ. (ἂν καὶ πλανᾶται καλῶν αὐτὸ Ἰων.)· ὁ Ροῦφος ὡσαύτως μνημονεύει ῥῆμα κυβιτίζω ἐκ τοῦ αὐτοῦ ποιητοῦ.
Greek Monolingual
κύβιτον, τὸ (Α)
1. ο αγκώνας («μετά δέ τὸν βραχίονα, ἀγκὼν τὸ σύμπαν ἄρθρον, καὶ τὸ ὀξύ, ἐφ' οὗ κλινόμενοι στηριζόμεθα
οἱ δὲ ὠλέκρανον καλοῡσι, Δωριεῑς δὲ οἱ ἐν Σικελίᾳ κύβιτον», Ιπποκρ.)
2. μονάδα μήκους ίση με την απόσταση από τον αγκώνα ώς την άκρη του μέσου δακτύλου.
[ΕΤΥΜΟΛ. Δάνεια, λ., πιθ. από ιταλική διάλεκτο (ίσως τη σικελική) ή από το λατ. cubitum
κατ' άλλους, η λ. προέρχεται από το κύβος.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
κύβιτον, τό [Lat. cubitum] elleboog.
