χειροτονητός: Difference between revisions
Ὥς ἐστ' ἄπιστος (ἄπιστον) ἡ γυναικεία φύσις → Muliebris o quam sexus est infida res → Wie unverlässlich ist die weibliche Natur
(46) |
(6) |
||
| Line 21: | Line 21: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=-ή, -όν, ΜΑ [[χειροτονῶ]]<br />αυτός που εκλέγεται ή αναδεικνύεται με [[χειροτονία]], με [[ανάταση]] τών χεριών και όχι με [[κλήρωση]] (α. «τὰς χειροτονητὰς ἀρχὰς ἁπάσας ἑνὶ περιλαβὼν ὀνόματι ὁ [[νομοθέτης]]», Αισχίν.<br />β. «ἐγὼ χειροτονητὸς ὑφ' ἁπάντων προκριθεὶς [[ἄρχων]]», <b>Λουκιαν.</b>). <br /><b>επίρρ.</b><i>..</i><br /><i>χειροτονητῶς</i> Μ<br />με [[ανάταση]] τών χεριών. | |mltxt=-ή, -όν, ΜΑ [[χειροτονῶ]]<br />αυτός που εκλέγεται ή αναδεικνύεται με [[χειροτονία]], με [[ανάταση]] τών χεριών και όχι με [[κλήρωση]] (α. «τὰς χειροτονητὰς ἀρχὰς ἁπάσας ἑνὶ περιλαβὼν ὀνόματι ὁ [[νομοθέτης]]», Αισχίν.<br />β. «ἐγὼ χειροτονητὸς ὑφ' ἁπάντων προκριθεὶς [[ἄρχων]]», <b>Λουκιαν.</b>). <br /><b>επίρρ.</b><i>..</i><br /><i>χειροτονητῶς</i> Μ<br />με [[ανάταση]] τών χεριών. | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''χειροτονητός:''' -ή, -όν, ρημ. επίθ., εκλεγμένος με [[ανάταση]] χεριών, σε Αισχίν.· <i>ἀρχὴ χειροτονητή</i>, εκλεγμένη [[αρχή]], αντίθ. προς το <i>κληρωτή</i>, σε Αισχίν. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 02:36, 31 December 2018
English (LSJ)
ή, όν,
A elected by show of hands, Aeschin.3.25, Arist.Ath.54.3; ἀρχὴ χ. an elective magistracy, opp. κληρωτή, Aeschin.1.19,113,3.14, Arist.Rh. Al.1424a14.
German (Pape)
[Seite 1347] adj. verb. zu χειροτονέω, vom Volke durch Händeausstrecken, durch Stimmenmehrheit gewählt, Aesch. oft, ἀρχή, Ggstz von κληρωτή, 1, 19.
Greek (Liddell-Scott)
χειροτονητός: -ή, -όν, ῥηματ. ἐπίθετ., ὁ δι’ ἀνατάσεως τῶν χειρῶν ἐκλεχθείς, Αἰσχίν. 57. 23· ἀρχὴ χ., κατ’ ἐκλογὴν ὁριζομένη ἐν ἀντιθέσει πρὸς τὸ κληρωτή, ὁ αὐτὸς 3. 35., 16. 6., 55. 40· πρβλ. αἱρετός. ― Ἐπίρρ. χειροτονητῶς, διὰ χειροτονίας, Μ. Ἀκομ. τ. Β΄, σ. 209, 5, ἔκδ. Λ.
French (Bailly abrégé)
ή, όν :
élu ou décrété par un vote à main levée ; ἀρχὴ χειροτονητή ESCHN magistrature élective.
Étymologie: χειροτονέω.
Greek Monolingual
-ή, -όν, ΜΑ χειροτονῶ
αυτός που εκλέγεται ή αναδεικνύεται με χειροτονία, με ανάταση τών χεριών και όχι με κλήρωση (α. «τὰς χειροτονητὰς ἀρχὰς ἁπάσας ἑνὶ περιλαβὼν ὀνόματι ὁ νομοθέτης», Αισχίν.
β. «ἐγὼ χειροτονητὸς ὑφ' ἁπάντων προκριθεὶς ἄρχων», Λουκιαν.).
επίρρ...
χειροτονητῶς Μ
με ανάταση τών χεριών.
Greek Monotonic
χειροτονητός: -ή, -όν, ρημ. επίθ., εκλεγμένος με ανάταση χεριών, σε Αισχίν.· ἀρχὴ χειροτονητή, εκλεγμένη αρχή, αντίθ. προς το κληρωτή, σε Αισχίν.
