Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

ἀνάρτιος: Difference between revisions

From LSJ

Βραδὺς πρὸς ὀργὴν ἐγκρατὴς φέρειν γενοῦ → Ad iram tardus devita impotentiam → Sei zögerlich im Zorn, ertrage ihn mit Macht

Menander, Monostichoi, 60
(2)
(1)
Line 27: Line 27:
{{lsm
{{lsm
|lsmtext='''ἀνάρτιος:''' -ον, ο μη [[άρτιος]], [[περίεργος]], αντίθ. προς το [[ἄρτιος]] ([[ίσος]]), σε Πλάτ.
|lsmtext='''ἀνάρτιος:''' -ον, ο μη [[άρτιος]], [[περίεργος]], αντίθ. προς το [[ἄρτιος]] ([[ίσος]]), σε Πλάτ.
}}
{{elru
|elrutext='''ἀνάρτιος:''' <b class="num">1)</b> Plut. = [[ἀνάρσιος]];<br /><b class="num">2)</b> нечетный (ἀ. ἡ [[τριάς]] Plat.).
}}
}}

Revision as of 07:40, 31 December 2018

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἀνάρτιος Medium diacritics: ἀνάρτιος Low diacritics: ανάρτιος Capitals: ΑΝΑΡΤΙΟΣ
Transliteration A: anártios Transliteration B: anartios Transliteration C: anartios Beta Code: a)na/rtios

English (LSJ)

ον,

   A uneven, odd, Pl.Phd.104e, al.    2 at odds with one, hostile, Plu.2.1030a.

German (Pape)

[Seite 206] ungerade, Plat. Phaed. 104 e.

Greek (Liddell-Scott)

ἀνάρτιος: -ον, ὁ μὴ ἄρτιος, περιττός, ἀντίθετον τῷ ἄρτιος, Πλάτ. Φαίδων 104Ε, καὶ ἀλλ. 2) ἐχθρός, ὁ ἐχθρικῶς διακείμενος, ἀναρτίους δὲ τοὺς ἐχθροὺς καὶ τοὺς πολεμίους [καλοῦντας] Πλούτ. 2. 1030Α.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
1 c. ἀνάρσιος;
2 impair.
Étymologie: ἀ, ἄρτιος.

Spanish (DGE)

-ον impar ἡ τριάς Pl.Phd.104e, cf. Meth.Symp.3.3.

Greek Monolingual

ἀνάρτιος, -ον (Α)
1. (για αριθμό) αυτός που δεν είναι άρτιος, ο περιττός
2. εχθρός, αντίπαλος.

Greek Monotonic

ἀνάρτιος: -ον, ο μη άρτιος, περίεργος, αντίθ. προς το ἄρτιος (ίσος), σε Πλάτ.

Russian (Dvoretsky)

ἀνάρτιος: 1) Plut. = ἀνάρσιος;
2) нечетный (ἀ. ἡ τριάς Plat.).