δυσνίκητος: Difference between revisions
From LSJ
Ξενία χαλεπὴ κατὰ πολλοὺς τρόπους → Gravis res multimodis peregrinatio → Die Fremde (Gastfreundschaft) ist in vieler Hinsicht eine Last
(2) |
(1ab) |
||
| Line 27: | Line 27: | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''δυσνίκητος:''' (ῑ)<br /><b class="num">1)</b> труднопобедимый ([[Πελοπίδας]] Plut.; [[ἔρως]] Anth.);<br /><b class="num">2)</b> непреклонный (ἡ τοῦ Ἀλεξάνδρου [[φύσις]] Plut.). | |elrutext='''δυσνίκητος:''' (ῑ)<br /><b class="num">1)</b> труднопобедимый ([[Πελοπίδας]] Plut.; [[ἔρως]] Anth.);<br /><b class="num">2)</b> непреклонный (ἡ τοῦ Ἀλεξάνδρου [[φύσις]] Plut.). | ||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=[[δυσ-]]νίκητος, ον [νῑκάω]<br />[[hard]] to [[conquer]], Plut. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 21:15, 9 January 2019
English (LSJ)
[ῑ], ον,
A hard to conquer, ἔρως J.AJ18.1.6, cf. Plu.Comp.Pel.Marc.2, D.C.43.28.
German (Pape)
[Seite 684] schwer zu besiegen; Plut. Pelop. 2 Marc. 2; ἔρως Mel. 52 (V, 179).
Greek (Liddell-Scott)
δυσνίκητος: [ῑ], -ον, δυσκατάβλητος, δυσκολονίκητος, Πλούτ. Συγκρ. Πελοπ. Μαρκ. 2.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
difficile à vaincre.
Étymologie: δυσ-, νικάω.
Greek Monolingual
δυσνίκητος, -ον (Α)
αυτός που δύσκολα νικιέται.
Greek Monotonic
δυσνίκητος: -ον (νῑκάω), δύσκολος να τον κατακτήσει κάποιος, δυσκολονίκητος, σε Πλούτ.
Russian (Dvoretsky)
δυσνίκητος: (ῑ)
1) труднопобедимый (Πελοπίδας Plut.; ἔρως Anth.);
2) непреклонный (ἡ τοῦ Ἀλεξάνδρου φύσις Plut.).
Middle Liddell
δυσ-νίκητος, ον [νῑκάω]
hard to conquer, Plut.
