δοχμόλοφος: Difference between revisions
From LSJ
σοφόν γάρ ἕν βούλευμα τάς πολλάς χεῖρας νικᾶ, σὺν ὄχλῳ δ' ἀμαθία μεῖζον κακό → better than many hands is one wise thought, a multitude of fools makes folly worse
(1b) |
(1ab) |
||
| Line 27: | Line 27: | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''δοχμόλοφος:''' с наклонившимся или качающимся султаном на шлеме ([[ἄνδρες]] Aesch.). | |elrutext='''δοχμόλοφος:''' с наклонившимся или качающимся султаном на шлеме ([[ἄνδρες]] Aesch.). | ||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=δοχμό-λοφος, ον <i>adj</i><br />with [[slanting]], nodding [[plume]], Aesch. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 14:40, 9 January 2019
English (LSJ)
ον,
A with slanting, nodding plume, A.Th.114 (lyr.).
Greek (Liddell-Scott)
δοχμόλοφος: -ον, ἔχων λόφον λοξὸν ἢ νεύοντα, προσκλίνοντα πλαγίως, Αἰσχύλ. Θήβ. 115.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
dont l’aigrette retombe (sur le casque).
Étymologie: δοχμός, λόφος.
Spanish (DGE)
-ον
dud. de penacho transversal u ondeante κῦμα ... δοχμολόφων ἀνδρῶν A.Th.111.
Greek Monolingual
δοχμόλοφος, -ον (Α)
αυτός που έχει τον λόφο της περικεφαλαίας γερμένο προς τη μία πλευρά.
Greek Monotonic
δοχμόλοφος: -ον, αυτός που έχει λοφίο κεκλιμένο, κυρτό, γυρτό ή περικεφαλαία με φούντα που πέφτει στα πλάγια, σε Αισχύλ.
Russian (Dvoretsky)
δοχμόλοφος: с наклонившимся или качающимся султаном на шлеме (ἄνδρες Aesch.).
