ὑλακτικός: Difference between revisions
From LSJ
Θεῶν ὄνειδος τοὺς κακοὺς εὐδαιμονεῖν → Crimen deorum est improbi felicitas → Ein Vorwurf an die Götter ist der Schurken Glück
(4b) |
m (Text replacement - "<b class="b2">Bis Acc</b>" to "Bis Acc") |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=ylaktikos | |Transliteration C=ylaktikos | ||
|Beta Code=u(laktiko/s | |Beta Code=u(laktiko/s | ||
|Definition=ή, όν, <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> <b class="b2">disposed to bark</b>, <span class="bibl">Arist.<span class="title">Phgn.</span>807a19</span>, Luc. | |Definition=ή, όν, <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> <b class="b2">disposed to bark</b>, <span class="bibl">Arist.<span class="title">Phgn.</span>807a19</span>, Luc. Bis Acc.33; ζῷον <span class="bibl">Ph.1.352</span>.</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 11:20, 4 September 2019
English (LSJ)
ή, όν,
A disposed to bark, Arist.Phgn.807a19, Luc. Bis Acc.33; ζῷον Ph.1.352.
German (Pape)
[Seite 1176] bellend, zum Bellen geneigt; Luc. bis acc. 33; Erkl. von ὑλακόμωρος in Schol.
Greek (Liddell-Scott)
ὑλακτικός: [ῠ], ή, όν, διατεθειμένος νὰ ὑλακτῇ, ὁ ἀγαπῶν νὰ γαυγύζῃ, Ἀριστ. Φυσιογν. 2, 15, Λουκ. Δὶς κατηγ. 33.
French (Bailly abrégé)
ή, όν :
qui aboie facilement.
Étymologie: ὑλακτέω.
Greek Monolingual
-ή, -όν, Α ὑλακτῶ
1. επιρρεπής στο γάβγισμα ή αυτός που γαβγίζει διαρκώς
2. μτφ. χαρακτηρισμός τών κυνικών φιλοσόφων.
Russian (Dvoretsky)
ὑλακτικός: (ῠ) беспрестанно лающий, брехливый (κύων Arst., перен. Luc.).
