ἀβάστακτος: Difference between revisions
βωμὸν Ἀριστοτέλης ἱδρύσατο τόνδε Πλάτωνος, ἀνδρὸς ὃν οὐδ' αἰνεῖν τοῖσι κακοῖσι θέμις → Aristotle had this altar of Plato set up — Plato, a man whom the wicked dare not even mention in praise
(0) |
m (Text replacement - "<b class="b2">([\w]+)<\/b>" to "$1") |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=avastaktos | |Transliteration C=avastaktos | ||
|Beta Code=a)ba/staktos | |Beta Code=a)ba/staktos | ||
|Definition=ον, (βαστάζω) <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> <b class="b2">not to be borne</b> or | |Definition=ον, (βαστάζω) <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> <b class="b2">not to be borne</b> or [[carried]], <span class="bibl">Plu.<span class="title">Ant.</span>16</span>; <b class="b2">not removable</b>, σημεῖον <span class="title">IGRom.</span>4.446 (Perg.). Adv. -τως Hsch.</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 11:00, 29 June 2020
English (LSJ)
ον, (βαστάζω)
A not to be borne or carried, Plu.Ant.16; not removable, σημεῖον IGRom.4.446 (Perg.). Adv. -τως Hsch.
German (Pape)
[Seite 2] unerträglich, φορτίον Plut. Ant. 16; βάρη Epict. 1, 9, 11.
Greek (Liddell-Scott)
ἀβάστακτος: ον (βαστάζω), ὃν δὲν δύναταί τις νὰ φέρῃ ἢ βαστάσῃ. Πλούτ. Ἀντων. 16. Ἐπίκτ. Ἐκκλ. ἐπίρρ. -τως, Ἡσύχ.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
intolérable.
Étymologie: ἀ, βαστάζω.
Spanish (DGE)
-ον
I 1no quitado o arriado, γυμνασίαρχος τῶν ζ γυμνασίων σημείοις ἀβαστάκτοις gimnasiarco de los siete gimnasios con las banderas no arriadas e.d. abiertos permanentemente durante su gimnasiarquía IP 8(3).37 (II d.C.).
2 imposible de llevar, excesivamente pesado de cargos demasiado grande para la capacidad de uno ἔλεγεν ... φορτίον ἀβάστακτον αἴρεσθαι τὴν Καίσαρος διαδοχήν Plu.Ant.16, ἀλλὰ χειρισμοῦ ἀβαστάκτου (piensa que no diriges la recogida de impuestos) sino un departamento que te viene grande, PTeb.758.15 (II d.C.), cf. Hsch.s.u. ἄστεκτος
•insoportable por su grandeza para el hombre δόξα κυρίου Didym.Trin.1.9.10, de Jesús en el seno materno ἐβάστασεν τὸν ἀβάστακτον Eu.Barth.2.
3 insoportable, intolerable πικρία T.Abr.A 17, ἀνάγκη Gr.Nyss.Ep.Can.3, ὀδύνη Steph.in Hp.Aph.3.184.32.
II adv. -ως de un modo insoportable Hsch.
Greek Monotonic
ἀβάστακτος: -ον (βαστάζω), αυτός που δεν μεταφέρεται, που δεν αντέχεται, σε Πλούτ.
Russian (Dvoretsky)
ἀβάστακτος: невыносимый, непосильный (φορτίον Plut.).
Middle Liddell
βαστάζω
not to be carried, Plut.
