νεοτόκος: Difference between revisions
From LSJ
Τῶν δυστυχούντων εὐτυχὴς οὐδεὶς φίλος → Felix amicus nullus infelicibus → für die im Unglück ist kein Glücklicher ein Freund
(1ba) |
m (Text replacement - "''' <b class="num">I</b>" to "'''<br /><b class="num">I</b>") |
||
Line 9: | Line 9: | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''νεοτόκος:''' <b class="num">I</b> adj. f недавно родившая ([[ἵππος]] [[θήλεια]] Plut.).<br /><b class="num">II</b> ἡ молодая мать Eur. | |elrutext='''νεοτόκος:'''<br /><b class="num">I</b> adj. f недавно родившая ([[ἵππος]] [[θήλεια]] Plut.).<br /><b class="num">II</b> ἡ молодая мать Eur. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=νεο-[[τόκος]], ον, [[τίκτω]]<br />having [[just]] brought [[forth]], Eur. | |mdlsjtxt=νεο-[[τόκος]], ον, [[τίκτω]]<br />having [[just]] brought [[forth]], Eur. | ||
}} | }} |
Revision as of 14:00, 31 January 2019
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui vient d’enfanter.
Étymologie: νέος, τίκτω.
English (Slater)
νεοτόκος
1 of recent childbirth ]ἄπεπλος ἐκ λεχέων νεοτόκων[ (sc. Ἀλκμήνα, from the bed where she had just given birth to Herakles and Iphikles) (Pae. 20.14)
Greek Monolingual
-ο (Α νεοτόκος και νεητόκος, -ον)
αυτός που γέννησε πρόσφατα («λύκαινα νεοτόκος σπαργῶσα τοὺς μαστούς», Δίον. Αλ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < νε(ο)- + -τόκος (< τίκτω), πρβλ. θεο-τόκος, τελειο-τόκος. Η παροξυτονία προσδίδει στον τ. ενεργητική σημ.].
Russian (Dvoretsky)
νεοτόκος:
I adj. f недавно родившая (ἵππος θήλεια Plut.).
II ἡ молодая мать Eur.