βουλόμαχος: Difference between revisions
From LSJ
ξένος ὢν ἀκολούθει τοῖς ἐπιχωρίοις νόμοις → as a foreigner, follow the laws of that country | when in Rome, do as the Romans do
(nl) |
m (Text replacement - "<b class="b2">([\w]+)-([\w]+)<\/b>" to "$1-$2") |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=voulomachos | |Transliteration C=voulomachos | ||
|Beta Code=boulo/maxos | |Beta Code=boulo/maxos | ||
|Definition=ον, <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> | |Definition=ον, <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> [[strife-desiring]], <span class="bibl">Ar.<span class="title">Pax</span>1293</span> (hex.).</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 15:51, 1 July 2020
English (LSJ)
ον,
A strife-desiring, Ar.Pax1293 (hex.).
German (Pape)
[Seite 458] Streit wollend, streitsüchtig, Ar. Pax 1259.
Greek (Liddell-Scott)
βουλόμᾰχος: -ον, ὁ ἐπιθυμῶν, ἐφιέμενος μάχης, Ἀριστοφ. Εἰρ. 1293.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui veut combattre, belliqueux.
Étymologie: βούλομαι, μάχομαι.
Spanish (DGE)
(βουλόμᾰχος) -ον
belicoso, ἀνήρ en juego de palabras cóm. c. Λάμαχος Ar.Pax 1293.
Greek Monolingual
βουλόμαχος, -ον (Α)
όποιος επιθυμεί αγώνα ή μάχη.
[ΕΤΥΜΟΛ. < βούλομαι + -μαχος < μάχομαι.
Greek Monotonic
βουλόμᾰχος: -ον (μάχη), αυτός που διψά για μάχη, σε Αριστοφ.
Russian (Dvoretsky)
βουλόμᾰχος: воинственный (ἀνήρ Arph.).
Middle Liddell
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
βουλόμαχος -ον βούλομαι, μάχη strijdlustig.
