ἀκρολοφίτης: Difference between revisions
From LSJ
Ὥς ἐστ' ἄπιστος (ἄπιστον) ἡ γυναικεία φύσις → Muliebris o quam sexus est infida res → Wie unverlässlich ist die weibliche Natur
m (Text replacement - "<b class="b2">([\w]+)<\/b>" to "$1") |
m (Text replacement - "<b class="b3">ῑ], ου, ὁ</b>" to "ῑ], ου, ὁ") |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=akrolofitis | |Transliteration C=akrolofitis | ||
|Beta Code=a)krolofi/ths | |Beta Code=a)krolofi/ths | ||
|Definition=[ | |Definition=[ῑ], ου, ὁ, <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> [[mountaineer]], AP6.221 (Leon.).</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 16:50, 30 November 2020
English (LSJ)
[ῑ], ου, ὁ,
A mountaineer, AP6.221 (Leon.).
German (Pape)
[Seite 83] ὁ, Höhenbewohner, Leo All. 12 (VI, 221); ad. 236 (Plan. 256).
Greek (Liddell-Scott)
ἀκρολοφίτης: [ῑ], -ου, ὁ, ὀρεινός, Ἀνθ. Π. 6. 221.
French (Bailly abrégé)
ου (ὁ) :
qui habite sur une hauteur, montagnard.
Étymologie: ἀκρόλοφος.
Spanish (DGE)
-ου, ὁ
• Alolema(s): -τας AP 16.256
• Prosodia: [-ῑ-]
montañés, AP 6.221 (Leon.), 16.256.
Greek Monolingual
ἀκρολοφίτης, ο (Α)ἀκρόλοφος
αυτός που κατοικεί σε κορυφή λόφου ή σε ορεινό τόπο.
Greek Monotonic
ἀκρολοφίτης: [ῑ], -ου, ὁ, ορεσίβιος, ορεινός, ορειβάτης, σε Ανθ.
Russian (Dvoretsky)
ἀκρολοφίτης: ου (ῑ) ὁ житель нагорий, горец Anth.
Middle Liddell
[from ἀκρόλοφος
a mountaineer, Anth.
