ποιναῖος: Difference between revisions
From LSJ
m (Text replacement - "<b class="b2">([\w]+ [\w]+)<\/b>" to "$1") |
|||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=poinaios | |Transliteration C=poinaios | ||
|Beta Code=poinai=os | |Beta Code=poinai=os | ||
|Definition=α, ον, (ποινή) <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> [[punishing]], [[avenging]], <b class="b3">ἆορ</b> Keil-Premerstein | |Definition=α, ον, (ποινή) <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> [[punishing]], [[avenging]], <b class="b3">ἆορ</b> Keil-Premerstein [[Erster Bericht]] <span class="bibl">p.9</span> (Troketta); σελίς <span class="title">AP</span>5.253.6 (Paul. Sil.); βέλος <span class="bibl">Aristaenet.1.10</span>; ὄργανα Lyd.<span class="title">Mag.</span>3.16.</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 09:10, 1 July 2020
English (LSJ)
α, ον, (ποινή)
A punishing, avenging, ἆορ Keil-Premerstein Erster Bericht p.9 (Troketta); σελίς AP5.253.6 (Paul. Sil.); βέλος Aristaenet.1.10; ὄργανα Lyd.Mag.3.16.
German (Pape)
[Seite 651] strafend, rächend; Sp., wie σελίς Paul. Sil. 24 (V, 254), βέλος Aristaen. 1, 10.
Greek (Liddell-Scott)
ποιναῖος: -α, -ον, (ποινὴ) τιμωρός, τιμωρητικός, θεοὺς ἱκέτευε… μὴ ταῦτα χαράξαι ὅρκια ποιναίης νῶτον ὑπὲρ σελίδος Ἀνθ. Π. 5. 254 μηδὲ Ἄρτεμις ἐπὶ σοὶ ποιναῖον βέλος ἀφῇ καὶ ἀγέλῃ Ἀρισταίν. 1. 10.
French (Bailly abrégé)
α, ον :
qui punit, vengeur.
Étymologie: ποινή.
Greek Monolingual
-αία, -ον, ΜΑ ποινή
αυτός που τιμωρεί ή εκδικείται, ο εκδικητικός.
Greek Monotonic
ποιναῖος: -α, -ον (ποινή), τιμωρητικός, εκδικητικός, σε Ανθ.
