ὑληκοίτης: Difference between revisions
From LSJ
Ἔνεγκε λύπην καὶ βλάβην εὐσχημόνως → Damna ac dolores disce generose pati → Mit schicklichem Anstand trage Trauer und Verlust
m (Text replacement - "<b class="b2">([\w]+ [\w]+ [\w]+ [\w]+ [\w]+ [\w]+)<\/b>" to "$1") |
m (Text replacement - "<span class="sense"><p>" to "<span class="sense">") |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=ylikoitis | |Transliteration C=ylikoitis | ||
|Beta Code=u(lhkoi/ths | |Beta Code=u(lhkoi/ths | ||
|Definition=[ῡ], ου, ὁ, <span class="sense" | |Definition=[ῡ], ου, ὁ, <span class="sense"> <span class="bld">A</span> [[one who lodges in the wood]], <span class="bibl">Hes.<span class="title">Op.</span>529</span>.</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 08:20, 13 December 2020
English (LSJ)
[ῡ], ου, ὁ, A one who lodges in the wood, Hes.Op.529.
German (Pape)
[Seite 1177] ὁ, der Waldlagerer, Waldbewohner, Hes. O. 531.
Greek (Liddell-Scott)
ὑληκοίτης: -ου, ὁ, ὁ ἐν λόχμαις κοιταζόμενος, Ἡσ. Ἔργ. κ. Ἡμ. 527.
French (Bailly abrégé)
ου (ὁ) :
qui habite dans les bois.
Étymologie: ὕλη, κοίτη.
Greek Monolingual
ὁ, Α
αυτός που κατοικεί στο δάσος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὕλη + -κοίτης (< κοίτη), πρβλ. ἀνεμο-κοίτης].
Greek Monotonic
ὑληκοίτης: -ου, ὁ, αυτός που στεγάζεται στα δάση, στις λόχμες, σε Ησίοδ.
Russian (Dvoretsky)
ὑληκοίτης: ου (ῡ) ὁ обитатель леса Hes.
Middle Liddell
ὑλη-κοίτης, ου, ὁ,
one who lodges in the wood, Hes.
