ἀκαλλής: Difference between revisions
Πρὸς υἱὸν ὀργὴν οὐκ ἔχει χρηστὸς πατήρ → Boni parentis ira nulla in filium → Ein guter Vater zürnt nicht gegen seinen Sohn
m (Text replacement - "<b class="b2">([\w]+ [\w]+)<\/b>" to "$1") |
m (Text replacement - "<span class="sense"><p>" to "<span class="sense">") |
||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=akallis | |Transliteration C=akallis | ||
|Beta Code=a)kallh/s | |Beta Code=a)kallh/s | ||
|Definition=ές, <span class="sense" | |Definition=ές, <span class="sense"> <span class="bld">A</span> [[without charms]], γυνή <span class="bibl">Hp.<span class="title">Ep.</span>15</span>; σῶμα Luc.<span class="title">Hist. Conscr.</span>48; <b class="b3">γῆ αὐχμηρὰ καὶ ἀ</b>. (v.l. [[ἀκαμής]]) <span class="bibl">Id.<span class="title">Prom.</span>14</span>; [ὕλη] ἀ. καὶ αἰσχρά <span class="bibl">Procl. <span class="title">in Alc.</span>p.326</span> C.: Comp., <span class="bibl">Olymp. <span class="title">in Grg.</span> p.243J.</span></span> | ||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls |
Revision as of 11:25, 12 December 2020
English (LSJ)
ές, A without charms, γυνή Hp.Ep.15; σῶμα Luc.Hist. Conscr.48; γῆ αὐχμηρὰ καὶ ἀ. (v.l. ἀκαμής) Id.Prom.14; [ὕλη] ἀ. καὶ αἰσχρά Procl. in Alc.p.326 C.: Comp., Olymp. in Grg. p.243J.
Greek (Liddell-Scott)
ἀκαλλής: -ές, = ἄνευ θελγήτρων, σῶμα, Λουκ. πῶς δεῖ, Ἱστ. Συγγρ. 48· γῆ αὐχμηρὰ καὶ ἀκ. (ἄλλη γραφ. ἀκαμής), ὁ αὐτ. Προμ. 14.
French (Bailly abrégé)
ής, ές :
sans beauté, sans charme.
Étymologie: ἀ, κάλλος.
Spanish (DGE)
-ές
I 1sin atractivo, feo οὐκ ἀ. ... Δόξα Hp.Ep.15, σῶμα Luc.Hist.Cons.48, ἀ. καὶ αἰσχρά Procl.in Alc.326, cf. Luc.Prom.14, Olymp.in Grg.12.10, Clem.Al.Paed.3.2.11
•subst. τὸ ἀ. fealdad Gr.Nyss.Eun.3.1.26
•ret. falta de adorno τῆς λέξεως Pall.H.Laus.proem.4.
2 moralmente feo, indecoroso, torpe Cyr.Al.M.71.32A
•subst. τὸ ἀ. torpeza, fealdad Cyr.Al.M.69.773A.
II adv. -ῶς de un modo feo u obsceno αἰσχρολογεῖν καὶ ἀ. λέγειν Anon.in Rh.171.26.
Greek Monolingual
ἀκαλλὴς (-οῡς), -ὲς (Α)
χωρίς κάλλος, άσχημος
«ἀκαλλὴς γυνή», «ἀκαλλὴς καὶ ἄμορφος εἰκών».
[ΕΤΥΜΟΛ. < ἀ- στερητ. + -καλλὴς < κάλλος.
Greek Monotonic
ἀκαλλής: -ές (κάλλος), αυτός που δεν έχει γοητεία, που δε διαθέτει θέλγητρα, σε Λουκ.
Russian (Dvoretsky)
ἀκαλλής: некрасивый, безобразный (σῶμα, γῆ Luc.; εἰκὼν τῆς ὄψεως Plut.).
Middle Liddell
κάλλος
without charms, Luc.