χρηστοήθης: Difference between revisions
From LSJ
Ὕβρις κακὸν μέγιστον ἀνθρώποις ἔφυ → Malum est hominibus maximum insolentia → Das größte Übel ist für Menschen Übermut
m (Text replacement - "<span class="sense"><p>" to "<span class="sense">") |
|||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=christoithis | |Transliteration C=christoithis | ||
|Beta Code=xrhstoh/qhs | |Beta Code=xrhstoh/qhs | ||
|Definition=ες, <span class="sense" | |Definition=ες, <span class="sense"> <span class="bld">A</span> [[good-natured]], [[well-disposed]], <span class="bibl">Arist.<span class="title">Rh.</span>1395b17</span>, <span class="bibl">Ptol.<span class="title">Tetr.</span>163</span>, al.</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 10:40, 12 December 2020
English (LSJ)
ες, A good-natured, well-disposed, Arist.Rh.1395b17, Ptol.Tetr.163, al.
German (Pape)
[Seite 1376] ες, gutmüthig, gutherzig, von guter Gesinnung, Arist. rhet. 2, 21.
Greek (Liddell-Scott)
χρηστοήθης: -ες, χρηστὸς τὰ ἤθη, καλῆς διαθέσεως, Ἀριστ. Ρητ. 2. 21, 16.
French (Bailly abrégé)
ης, ες :
d’un caractère bon et honnête.
Étymologie: χρηστός, ἦθος.
Greek Monolingual
-όηθες, ΝΜΑ
αυτός που έχει χρηστά ήθη, ενάρετος, έντιμος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < χρηστός + -ήθης (< ἦθος), πρβλ. καλο-ήθης].
Greek Monotonic
χρηστοήθης: -ες (ἦθος), χρηστός, αγαθός στα ήθη, σε Αριστ.
Russian (Dvoretsky)
χρηστοήθης: добросердечный, добрый Arst.
Middle Liddell
χρηστο-ήθης, ες ἦθος
well-disposed, Arist.
