ἄστεγος: Difference between revisions
ἀναπηδῆσαι πρὸς τὸν πάππον → jumped up on his grandfather's knees, sprang up into his grandfather's lap
m (Text replacement - "<span class="sense"><p>" to "<span class="sense">") |
m (Text replacement - " <span class="bld">" to "<span class="bld">") |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=astegos | |Transliteration C=astegos | ||
|Beta Code=a)/stegos | |Beta Code=a)/stegos | ||
|Definition=ον, (στέγη) <span class="sense"> | |Definition=ον, (στέγη) <span class="sense"><span class="bld">A</span> [[without roof]], [[houseless]], <span class="bibl">Ps.-Phoc.24</span>, <span class="bibl">LXX <span class="title">Is.</span> 58.7</span>, <span class="bibl">App.<span class="title">Hisp.</span>78</span>; [[unprotected]], [[exposed]], <span class="bibl">Ph.1.574</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">II</span> (στέγω) Act., [[not holding]]: metaph., <b class="b3">ἄ. χείλεσι</b> [[unable to keep]] one's mouth [[shut]], [[given to prating]], <span class="bibl">LXX <span class="title">Pr.</span>10.8</span>; <b class="b3">στόμα ἄ</b>. ib.<span class="bibl">26.28</span>.</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 00:50, 1 January 2021
English (LSJ)
ον, (στέγη) A without roof, houseless, Ps.-Phoc.24, LXX Is. 58.7, App.Hisp.78; unprotected, exposed, Ph.1.574. II (στέγω) Act., not holding: metaph., ἄ. χείλεσι unable to keep one's mouth shut, given to prating, LXX Pr.10.8; στόμα ἄ. ib.26.28.
German (Pape)
[Seite 374] (στέγη), 1) ohne Dach, unbedeckt, Phocyl.; VLL. – 2) nach B.A. 454 u. Suid. ὁ φλύαρος καὶ ἀνυπομόνητος; (von στέγω) nicht festhaltend, nicht bewahrend, ἄστεγος χείλεσιν LXX. – Bei Diosc. steht ἄστεγνος ὄγκος, unerträglich.
Spanish (DGE)
-ον
1 que no tiene techo, que no tiene cobijo de pers. ἄστεγον εἰς οἶκον δέξαι Ps.Phoc.24, πτωχοί LXX Is.58.7, οἱ στρατιῶται ... ἐν ἀστέγῳ σταθμεύοντες App.Hisp.78, αὐτός Ph.1.574, ἄστεγοι ἠδ' ἀγύναιοι Man.1.173.
2 fig. que no pone techo, que no pone freno ἄστεγον στόμα charlatán LXX Pr.26.28, ὁ ἄ. χείλεσι el que no pone techo a sus labios, que no puede estar callado LXX Pr.10.8.
Greek Monolingual
-η, -ο (AM ἄστεγος, -ον)
αυτός που δεν έχει στέγη, κατοικία
αρχ.
αυτός που δεν μπορεί να σκεπάσει, να συγκρατήσει (τα λόγια του) («ἀστέγοις χείλεσι», «ἄστεγον στόμα», ΠΔ).
[ΕΤΥΜΟΛ. < α-στερ. + -στεγος < στέγη).
