νουθετητέος: Difference between revisions
From LSJ
ἀλλ᾽ ἀμφὶ τοῖς σφαλεῖσι μὴ 'ξ ἑκουσίας ὀργὴ πέπειρα → to those who err in judgment, not in will, anger is gentle | men's wrath is softened toward those who have erred unwittingly
m (Text replacement - " <span class="bld">" to "<span class="bld">") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
||
| Line 9: | Line 9: | ||
|Beta Code=nouqethte/os | |Beta Code=nouqethte/os | ||
|Definition=α, ον, <span class="sense"><span class="bld">A</span> to [[be admonished]], <span class="bibl">E.<span class="title">Ba.</span>1256</span>, <span class="bibl"><span class="title">Ion</span> 436</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">2</span> [[νουθετητέον]], [[one must warn]], <span class="bibl">Arist.<span class="title">Pol.</span>1260b6</span>.</span> | |Definition=α, ον, <span class="sense"><span class="bld">A</span> to [[be admonished]], <span class="bibl">E.<span class="title">Ba.</span>1256</span>, <span class="bibl"><span class="title">Ion</span> 436</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">2</span> [[νουθετητέον]], [[one must warn]], <span class="bibl">Arist.<span class="title">Pol.</span>1260b6</span>.</span> | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=α, ον :<br /><i>adj. verb. de</i> [[νουθετέω]]. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''νουθετητέος''': -α, -ον, ῥημ. επίθ., ἐπίθ. ὃν δεῖ νουθετεῖν, Εὐρ. Βάκχ. 1256, Ἴων 436. 2) νουθετητέον, δεῖ νουθετεῖν, Ἀριστ. Πολιτ. 1. 13, 14. | |lstext='''νουθετητέος''': -α, -ον, ῥημ. επίθ., ἐπίθ. ὃν δεῖ νουθετεῖν, Εὐρ. Βάκχ. 1256, Ἴων 436. 2) νουθετητέον, δεῖ νουθετεῖν, Ἀριστ. Πολιτ. 1. 13, 14. | ||
}} | }} | ||
{{lsm | {{lsm | ||
Revision as of 22:20, 1 October 2022
English (LSJ)
α, ον, A to be admonished, E.Ba.1256, Ion 436. 2 νουθετητέον, one must warn, Arist.Pol.1260b6.
French (Bailly abrégé)
α, ον :
adj. verb. de νουθετέω.
Greek (Liddell-Scott)
νουθετητέος: -α, -ον, ῥημ. επίθ., ἐπίθ. ὃν δεῖ νουθετεῖν, Εὐρ. Βάκχ. 1256, Ἴων 436. 2) νουθετητέον, δεῖ νουθετεῖν, Ἀριστ. Πολιτ. 1. 13, 14.
Greek Monotonic
νουθετητέος: -α, -ον,
1. ρημ. επίθ., αυτός που χρειάζεται να δεχθεί συμβουλές, σε Ευρ.
2. νουθετητέον, αυτό που πρέπει να προειδοποιήσει, να νουθετήσει, σε Αριστ.
Middle Liddell
νουθετητέος, η, ον, verb. adj.]
1. to be admonished, Eur.
2. νουθετητέον, one must warn, Arist.
