ἀκάτειος: Difference between revisions
Ἡ μωρία δίδωσιν ἀνθρώποις κακά → Inepta mens hominibus impertit mala → Die Torheit gibt den Menschen Unglück zum Geschenk
m (Text replacement - "<br /><br />" to "<br />") |
|||
| Line 17: | Line 17: | ||
}} | }} | ||
{{DGE | {{DGE | ||
|dgtxt=-ον | |dgtxt=-ον<br /><b class="num">• Prosodia:</b> [ᾰκᾰ-]<br />náut., ref. al aparejo naval, esp. ἱστὸς ἀ. vela pequeña</i>, <i>IG</i> 2<sup>2</sup>.1611.229 (IV a.C.), κεραῖαι <i>IG</i> 2<sup>2</sup>.1612.34 (IV a.C.), Poll.1.91<br /><b class="num">•</b>subst. τὸ ἀ. Aen.Tact.23.4, ἡ [[γοῦν]] Θεογένους ὡς δεῦρ' ἰοῦσα τἀκάτειον ᾔρετο la de Teógenes como para venir aquí ha izado la vela</i> con el doble sentido de empinar el codo</i> Ar.<i>Lys</i>.64, cf. [[ἀκάτιον]]. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=-ο (Α [[ἀκάτειος]], -ον) [[ἄκατος]]<br />αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στην άκατο. | |mltxt=-ο (Α [[ἀκάτειος]], -ον) [[ἄκατος]]<br />αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στην άκατο. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 10:15, 20 July 2021
English (LSJ)
ον, prop. A belonging to an ἄκατος, q. v.; esp. ἀ. ἱστός foremast, IG2.793, etc.; ἀ. κεραία yard belonging thereto, ib., cf. Poll. 1.91. II Subst. ἀκάτειον, τό, (sc. ἱστίον) small sail, opp. τὰ μεγάλα ἱστία, X.HG6.2.27, Epicr.10 (with play on ἄκατος ΙΙ), cf. Luc.Lex.15, J. Tr.46, Hist. Conscr.45; ἄρασθαι τὸ ἀ., i.e. take to flight, prob. l. for ἀκάτιον in Epicur.Fr.163, cf. Ar.Lys.64.
Greek (Liddell-Scott)
ἀκάτειος: ἱστός, ἀκάτειος κεραία, Ἐπιγρ. Ἀθηνῶν. Rang. Ant. Hell. 2343a. - Ἐν τοῖς συγγραφεῦσιν εὕρηται μόνον ἡ διὰ τοῦ ἰῶτα γραφή.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui concerne un ἄκατος ; subst. τὰ ἀκάτεια ou ἀκάτια petites voiles.
Étymologie: ἄκατος.
Spanish (DGE)
-ον
• Prosodia: [ᾰκᾰ-]
náut., ref. al aparejo naval, esp. ἱστὸς ἀ. vela pequeña, IG 22.1611.229 (IV a.C.), κεραῖαι IG 22.1612.34 (IV a.C.), Poll.1.91
•subst. τὸ ἀ. Aen.Tact.23.4, ἡ γοῦν Θεογένους ὡς δεῦρ' ἰοῦσα τἀκάτειον ᾔρετο la de Teógenes como para venir aquí ha izado la vela con el doble sentido de empinar el codo Ar.Lys.64, cf. ἀκάτιον.
Greek Monolingual
-ο (Α ἀκάτειος, -ον) ἄκατος
αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στην άκατο.
