βοητής: Difference between revisions
Εὔπειστον ἀνὴρ δυστυχὴς καὶ λυπούμενος → Concinnat luctus suspicacem et miseria → Leichtgläubig ist ein Mann im Unglück und im Leid
m (Text replacement - " s.v. " to " s.v. ") |
m (Text replacement - "<span class="sense"><span class="bld">A<\/span> (?s)(?!.*<span class="bld">)(.*)(<\/span>)(\n}})" to "$1$3") |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=voitis | |Transliteration C=voitis | ||
|Beta Code=bohth/s | |Beta Code=bohth/s | ||
|Definition=οῦ, ὁ, | |Definition=οῦ, ὁ, [[clamorous]], <span class="bibl">Hp.<span class="title">Ep.</span>19</span>, prob.l. in <span class="bibl"><span class="title">Morb.Sacr.</span>15</span>, cf. Hsch. [[sub verbo|s.v.]] [[ἠπύτα]]: Dor. fem., βοᾶτις αὐδά <span class="bibl">A.<span class="title">Pers.</span>575</span> (lyr.). | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 20:55, 23 August 2022
English (LSJ)
οῦ, ὁ, clamorous, Hp.Ep.19, prob.l. in Morb.Sacr.15, cf. Hsch. s.v. ἠπύτα: Dor. fem., βοᾶτις αὐδά A.Pers.575 (lyr.).
German (Pape)
[Seite 452] ὁ, der Schreier, Hippocr.
Greek (Liddell-Scott)
βοητής: -οῦ, ὁ, ὁ βοῶν, φωνάζων ἰσχυρῶς, Ἱππ. 1286. 38, καὶ ἤδη οὕτω διορθοῦται ἐν 309. 6, πρβλ. Ἡσύχ. ἐν λ. ἠπύται · ― Δωρ. θηλ. βοᾶτις αὐδὰ Αἰσχύλ. Πέρσ. 575.
French (Bailly abrégé)
οῦ;
adj. m.
criard.
Étymologie: βοάω.
Spanish (DGE)
-οῦ
chillón, que grita οἱ μὲν γὰρ ὑπὸ φλέγματος μαινόμενοι ἥσυχοί τέ εἰσι καὶ οὐ βοηταί Hp.Morb.Sacr.15, Ep.19, cf. Hsch.s.u. ἠπύτα.
Greek Monolingual
βοητής, ο (Α)
αυτός που φωνάζει δυνατά.
[ΕΤΥΜΟΛ. < βοώ. Η άποψη βοητής < βοή είναι απίθανη].
Greek Monotonic
βοητής: -οῦ, ὁ (βοάω), θορυβώδης, αυτός που κραυγάζει, φωνακλάς· Δωρ. θηλ. βοᾶτις, σε Αισχύλ.
